នៅខែតុលាខាងមុខនេះ អ្នកស្រាវជ្រាវរបស់ចក្រភពអង់គ្លេសនឹងធ្វើការបាញ់ទឹកឡើងទៅលំហអាកាសដែលមានចម្ងាយប្រមាណ១ គម។ នេះគឺជាការពិសោធន៍ដ៏ធំមួយនៃប្រព័ន្ធបង្ហូរ ហើយនៅថ្ងៃណាមួយគេនឹងប្រើប្រព័ន្ធនេះដើម្បីធ្វើការសាបព្រួសសារធាតុSulfateទៅក្នុងបរិយាកាសដែលមានរយៈកម្ពស់២០គម ជាមួយនឹងបាឡុងអ៊ីដ្រូសែនដែលមានទំហំប៉ុនពហុកីឡាដ្ឋានដើម្បីធ្វើជាជំនួយ។ នេះគឺ ជាគម្រោងមួយដើម្បី ធ្វើការគ្រប់គ្រងបរិយាកាសនៃភពផែនដីយើងនេះ ដោយធ្វើឲ្យកំដៅផែនដីចុះត្រជាក់ដោយសារការបង្កើតភ្នំភ្លើងសិប្បនិម្មិតនេះ។
នៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩១ ភ្នំភ្លើងមួយនៅប្រទេសហ្វីលីពីនមានឈ្មោះថា Pinatuboបានផ្ទុះឡើងដែលពេលនោះសារធាតុSulfateប្រមាណ២០លានតោន បានបាចសាចទៅក្នុងបរិយាកាស នាំអោយឲ្យសីតុណ្ហភាពនៅក្នុងភពផែនដីចុះត្រជាក់ប្រមាណ ០,៥ អង្សាររហូតដល់ទៅ១៨ខែ។ ប្រសិនបើការពិសោធន៍បង្កើតភ្នំភ្លើងសិប្បនិម្មិតនេះបានសម្រេច គេអាចយកវិធីនេះដើម្បីបញ្ចូនសារធាតុបន្ថែមទៀតទៅក្នុងបរិយាកាស សម្រាប់ជាជំនួយក្នុងការបញ្ចូនថាមពលព្រះអាទិត្យត្រឡប់ទៅលំហវិញ ដែលវាអាចជាជំនួយក្នុងការកាត់បន្ថយការកើនកម្តៅផែនដី។
នៅខែតុលាខាងមុខនេះ ការពិសោធនឹងផ្តោតទៅលើថាតើ ការបញ្ចូន បាឡុងអ៊ីដ្រូសែន និងបំពង់បង្ហូរមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងណាក្នុងការបញ្ចូលសារធាតុដែលជាភ្នាក់ងារ ជួយជះពន្លឺនិងកម្តៅព្រះអាទិត្យទៅក្នុងលំហអាកាសវិញ។
កាលពីអតីតកាល អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ ក៏បានលើកឡើងអំពីវិធីក្នុងការបញ្ចូនសារធាតុផ្សេងៗទៅក្នុងបរិយាកាសផងដែរ ដោយប្រើប្រាស់កាំភ្លើងយន្តហោះ កាំជ្រួចរ៉ុកកែតនិង បំពង់ផ្សែង។ នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៩ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្ររ៉ូស្សី បានធ្វើការសាកល្បងប្រើប្រាស់យន្តហោះដើម្បីធ្វើការបញ្ចូនសារធាតុផ្សេងៗទៅក្នុងបរិយាកាសក្នុងទ្រង់ទ្រាយតូច។ ប៉ុន្តែយោងតាមវិស្វករ Hugh Hunt នៃសាកលវិទ្យាល័យ Cambridge ការប្រើប្រាស់បាឡុងអ៊ីដ្រូសែនគឺជាជម្រើសដ៏ល្អមួយដោយសារតែការចំណាយគឺមានកម្រិតតិចតួចបើប្រៀបធៀបទៅនឹងការប្រើប្រាស់យន្តហោះ។
គេប្រមើលមើលថា ការធ្វើការពិសោធន៍ដោយប្រើប្រាស់ទឹកគឺមិនមានផ្តល់នូវផលប៉ះពាល់អ្វីនោះទេ ប៉ុន្តែក្រុមអ្នកជំនាញបរិស្ថានខ្លះបានធ្វើការរិះគន់គម្រោងនេះ។ យ៉ាងណាមិញ ក្រុមអ្នកឯកទេសកាណាដាមួយក្រុម បានលើកឡើងថា ការធ្វើពិសោធន៍នេះគឺជាការមិនទទួលខុសត្រូវអន្តរជាតិ។ ពួកគេបានទទូចសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលចក្រភពអង់គ្លេសធ្វើការផ្អាកការធ្វើពិសោធន៍នេះដោយពួកគេលើកឡើងថា “ការសាកល្បងនេះអាចនឹងផ្តល់ផលមិនល្អ និងអាចបង្កឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរអាកាសធាតុ ដូចជាគ្រោះមហន្តរាយរាំងស្ងួតដ៏ខ្លាំងខ្លា”។
លោក Alan Robockអ្នកឧត្តុនិយមវិទ្យានៃសាកលវិទ្យាល័យRutgers បានចែករំលែកពីកង្វល់របស់លោកទៅលើការសាកល្បងមួយនេះ។ គាត់បានប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រសម្រាប់ធ្វើការប្រមើលមើលពីឥទ្ធិពលនៃពពកដែលមានសារធាតុSufate ដោយ គាត់បានលើកឡើងថា វាអាចធ្វើឲ្យអាកាសធាតុម៉ូសុងនៅអាស៊ី និងអាព្រិចនៅរដូវក្តៅចុះខ្សោយ ដែលនាំឲ្យកម្រិតទឹកភ្លៀងមានការធ្លាក់ចុះហើយធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការបង្កបង្កើនផលសម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ប្រជាជនរាប់ពាន់លាននាក់នៅលើពិភពលោក។ គាត់បានបន្ថែមទៀតថា វានៅមានសភាពក្មេងខ្ចីណាស់ក្នុងការធ្វើពិសោធន៍មួយនេះ។ ការប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័របន្ថែមដើម្បីទស្សន៍ទាយអំពីផលប៉ះពាល់ដល់ស្រទាប់អូហ្សូន និងវដ្ដនៃទឹក គឺជាការចាំបាច់បំផុត។
ចំពោះគំនិតអ្នកវិញ តើការពិសោធន៍នេះគួរតែប្រព្រឹត្តឡើងដែរឬទេ? ហេតុអ្វី?
