នៅក្នុងជីវិត និងអាជីវកម្ម មនុស្សភាគច្រើនចង់បានសំណាង ប៉ុន្តែពួកគេខ្លាចហានិភ័យ។ ប៉ុន្តែការពិតគឺថា អ្នកមិនអាចទទួលបានមួយដោយគ្មានមួយទៀតនោះទេ។ សំណាងនិងហានិភ័យគឺជាបងប្អូនភ្លោះ៖ ពួកវាទាំងពីរកើតឡើងនៅពេលដែលយើងធ្វើសកម្មភាព ហើយលទ្ធផលមិនស្ថិតនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់យើង ១០០%។
ការយល់ដឹងពីទំនាក់ទំនងរវាងរឿងទាំងពីរនេះ នឹងផ្លាស់ប្តូររបៀបដែលអ្នកធ្វើការសម្រេចចិត្ត៖
១. ហានិភ័យគឺជា “តម្លៃសំបុត្រ” ដើម្បីទទួលបានសំណាង
អ្នកមិនអាចឈ្នះឆ្នោតបានទេ បើអ្នកមិនទិញសំបុត្រ។ ការទិញសំបុត្រគឺជាហានិភ័យ (អ្នកអាចខាតលុយ) ប៉ុន្តែវាជាមធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីបើកទ្វារឲ្យសំណាងចូលមក។
ក្នុងជីវិតជាក់ស្តែង: ការចាប់ផ្តើមអាជីវកម្ម ការដាក់ពាក្យសុំការងារថ្មី ឬការបណ្តាក់ទុន សុទ្ធតែមានហានិភ័យនៃការបរាជ័យ។ ប៉ុន្តែប្រសិនបើអ្នកមិនហ៊ានទទួលយកហានិភ័យនោះទេ “សំណាង” នៃភាពជោគជ័យក៏នឹងមិនអាចកើតឡើងបានដែរ។
២. អ្នកមិនអាចគ្រប់គ្រងសំណាងបាន តែអ្នកអាចគ្រប់គ្រងហានិភ័យបាន
សំណាងគឺជាកត្តាខាងក្រៅ ប៉ុន្តែហានិភ័យគឺជាអ្វីដែលអ្នកអាចកំណត់បាន។ អ្នកឆ្លាតវៃមិនមែនអង្គុយបន់ស្រន់សុំសំណាងទេ តែពួកគេរៀបចំផែនការដើម្បីការពារហានិភ័យ។ ឧទាហរណ៍: អ្នកមិនអាចដឹងថាអាជីវកម្មនឹងចំណេញភ្លាមៗឬអត់ (សំណាង) ប៉ុន្តែអ្នកអាចកំណត់ថវិកាដែលអ្នកហ៊ានខាតបង់ និងមានផែនការបម្រុង (ការគ្រប់គ្រងហានិភ័យ)។
៣. ការមិនប្រថុយសោះ គឺជាហានិភ័យធំបំផុត
មនុស្សជាច្រើនគិតថា ការនៅស្ងៀមក្នុងតំបន់សុវត្ថិភាពគឺជាការជៀសវាងហានិភ័យ។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅក្នុងពិភពលោកដែលផ្លាស់ប្តូរលឿន ការមិនធ្វើអ្វីសោះ គឺជាហានិភ័យដ៏ធំនៃការដើរថយក្រោយ និងការបាត់បង់ឱកាស។ រីឯមនុស្សដែលសំណាងបំផុត គឺជាមនុស្សដែលហ៊ានបរាជ័យញឹកញាប់បំផុត ព្រោះរាល់ការបរាជ័យគឺជាការរៀនសូត្រដែលនាំពួកគេទៅរកភាពជោគជ័យ។
៤. បង្កើន “ផ្ទៃនៃសំណាង” ដោយការប្រថុយ
សំណាងមិនមែនធ្លាក់មកលើមនុស្សដែលនៅសម្ងំក្នុងផ្ទះទេ។ វាធ្លាក់មកលើមនុស្សដែលចេញទៅក្រៅ ជួបមនុស្សថ្មី និងសាកល្បងរឿងថ្មី។ កាលណាអ្នកហ៊ានប្រថុយធ្វើសកម្មភាពកាន់តែច្រើន (ប្រថុយនិយាយជាមួយមនុស្សប្លែកមុខ ប្រថុយរៀនជំនាញថ្មី) អ្នកកំពុងតែបង្កើតសំណាងមកឱ្យខ្លួនឯងហើយ។
សរុបមក កុំព្យាយាមស្វែងរកសំណាងដោយការគេចវេសពីហានិភ័យ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរហ៊ានសាកល្បងចំពោះហានិភ័យទាំងនោះ។ នៅពេលអ្នកហ៊ានប្រថុយដោយមានការគិតគូរច្បាស់លាស់ និងមានភាពក្លាហាន អ្នកកំពុងបង្កើតផ្លូវឲ្យសំណាងដើរចូលមកក្នុងជីវិតរបស់អ្នកដោយឯកឯង។
