ប្រសិនបើអ្នកឧស្សាហ៍យល់ឃើញថាខ្លួនអ្នកកំពុងចូលរួមក្នុងទម្លាប់នៃការគេងច្រើនជាងបីនេះ វាអាចជាសញ្ញាមួយដែលបង្ហាញថាអ្នកកំពុងជួបប្រទះភាពតានតឹងខ្ពស់។
- ពិបាកក្នុងការដេកលក់៖ ការតស៊ូទៅដេកគឺជារោគសញ្ញាទូទៅនៃភាពតានតឹង។
- ការភ្ញាក់ញឹកញាប់៖ ការភ្ញាក់ពីដំណេកច្រើនដងពេញមួយយប់អាចជាសញ្ញាមួយផ្សេងទៀតនៃការរំខានដំណេកដែលទាក់ទងនឹងភាពតានតឹង។
- ភ្ញាក់ពីគេងពេលព្រឹកព្រលឹម៖ ការភ្ញាក់ពីដំណេកលឿនជាងធម្មតាអាចជាសញ្ញានៃភាពតានតឹង។
- សុបិន្តអាក្រក់ ឬភាពភ័យខ្លាចពេលយប់៖ ការជួបប្រទះនូវសុបិនដ៏រស់រវើក ឬរំខានអាចជាការបង្ហាញនៃភាពតានតឹង។
- ដើរដេក ឬនិយាយដេក៖ អាកប្បកិរិយាមិនប្រក្រតីទាំងនេះពេលខ្លះអាចទាក់ទងនឹងភាពតានតឹង។
- ការកកិតធ្មេញ៖ ការគៀប ឬកកិតធ្មេញរបស់អ្នកអំឡុងពេលគេងអាចជាសញ្ញានៃភាពតានតឹង ឬការថប់បារម្ភ។
- ការបោះនិងបង្វិលច្រើនពេក៖ ចលនានៅលើគ្រែអាចបង្ហាញពីភាពមិនស្ងប់ដោយសារតែស្ត្រេស។
- ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង ឬថ្នាំងងុយគេង៖ ការពឹងផ្អែកលើសារធាតុដើម្បីជួយឱ្យអ្នកគេងលក់ អាចជាសញ្ញានៃភាពតានតឹង ឬការថប់បារម្ភ។
- ជៀសការគេង៖ ការពន្យារពេល ឬជៀសវាងការគេងដោយចេតនា។
- ងងុយគេងពេលថ្ងៃខ្លាំងពេក៖ អារម្មណ៍នឿយហត់ខ្លាំងនៅពេលថ្ងៃ សូម្បីតែបន្ទាប់ពីគេងបានគ្រប់គ្រាន់ក៏ដោយ អាចជារោគសញ្ញានៃការគេងមិនលក់ដែលទាក់ទងនឹងភាពតានតឹង។
ប្រសិនបើអ្នកកំណត់អត្តសញ្ញាណជាមួយនឹងទម្លាប់ទាំងនេះមួយចំនួន វាជារឿងសំខាន់ក្នុងការពិចារណាពីផលប៉ះពាល់ដែលអាចកើតមាននៃភាពតានតឹងលើសុខុមាលភាពទូទៅរបស់អ្នក។ ការប្រឹក្សាជាមួយអ្នកជំនាញផ្នែកថែទាំសុខភាពអាចជួយអ្នកឱ្យស្វែងរកយុទ្ធសាស្រ្តដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ការគ្រប់គ្រងភាពតានតឹង និងការកែលម្អការគេងរបស់អ្នក។