ទម្លាប់ដែលធ្វើឲ្យអារម្មណ៍មិនល្អ គឺជាអាកប្បកិរិយា ឬគំរូនៃការគិតដែលមានឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ សុខុមាលភាព ផ្លូវកាយ ផ្លូវចិត្ត និងអារម្មណ៍របស់យើង។ វាអាចរារាំងការលូតលាស់ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់យើង កំណត់សក្តានុពលរបស់យើង និងរារាំងយើងពីបទពិសោធន៍ និងសុភមង្គល។ ទម្លាប់ទាំងនេះច្រើនតែកើតចេញពីបញ្ហាមូលដ្ឋានដូចជាការភ័យខ្លាច អសន្តិសុខ ឬខ្វះការគោរពខ្លួនឯង។
កត្តានោះមានដូចជា៖
- ការពន្យារពេល៖ ការពន្យារពេលភារកិច្ច និងទំនួលខុសត្រូវជាបន្តបន្ទាប់ នាំឱ្យមានភាពតានតឹង ថប់បារម្ភ និងដំណើរការមិនល្អ។
- ការនិយាយខ្លួនឯងអវិជ្ជមាន៖ ជាគំនិតដែលបន្ថោកខ្លួនឯង និងការរិះគន់ លួនឯង ធ្វើឱ្យបាត់បង់តម្លៃខ្លួនឯង និងរារាំងវដល់ការវិវត្តន៍ខ្លួន។
- ការតម្រូវចិត្តមនុស្ស៖ ជាការខំដើម្បីអ្នកដទៃឥតឈប់ឈរ និងផ្តល់អាទិភាពដល់តម្រូវការរបស់អ្នកដទៃលើសពីខ្លួនឯង ដែល នាំឱ្យមានការអន់ចិត្ត និងការមិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះតម្លៃផ្ទាល់ខ្លួន។
- ការគិតជ្រុល៖ ជាការមើលស្ថានភាពក្នុងភាពជ្រុលនិយម ដោយដាក់ស្លាកលទ្ធផលថាជាការជោគជ័យ ឬបរាជ័យទាំងស្រុង វាបង្កើតជាការរំពឹងទុកមិនប្រាកដប្រជា និងដាក់សម្ពាធដែលមិនចាំបាច់។
-
ការទប់កំហឹង៖ ការទប់ស្កាត់កំហឹង និងការអាក់អន់ចិត្តចំពោះអ្នកដ៏ទៃ រារាំងការលូតលាស់នៃអារម្មណ៍ ការអភ័យទោស និងការឈានទៅមុខ។
ការយកឈ្នះលើទម្លាប់ទាំងនេះទាមទារការយល់ដឹងដោយខ្លួនឯង ការប្តេជ្ញាចិត្ត និងឆន្ទៈក្នុងការផ្លាស់ប្តូរជាវិជ្ជមាន។ វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការកំណត់អត្តសញ្ញាណមូលហេតុឬសគល់នៃទម្លាប់ទាំងនេះ បង្កើតការដោះស្រាយដែលមានសុខភាពល្អជាងមុន និងបណ្ដុះបណ្ដាលឱ្យមានការគាំទ្រ។