ភាពចាស់ទុំមិនមែននិយាយអំពីអាយុ ឬបទពិសោធន៍នោះទេ ប៉ុន្តែជាការខិតខំប្រឹងប្រែងដោយមនសិការដើម្បីរីកចម្រើន និងអភិវឌ្ឍខ្លួនជាបុគ្គល។ វាគឺអំពីការទទួលយកភាពជាម្ចាស់នៃជីវិតរបស់មនុស្សម្នាក់ និងធ្វើការជ្រើសរើសដែលឆ្លុះបញ្ចាំងពីអារម្មណ៍នៃការទទួលខុសត្រូវ និងការពិចារណាចំពោះអ្នកដទៃ។
មានវិធីជាច្រើនដើម្បីបណ្តុះភាពចាស់ទុំ ហើយនេះជាជំហានសំខាន់ៗមួយចំនួនរួមមាន៖
- ទទួលយកការពិត៖ ត្រូវដឹងពីបញ្ហាប្រឈម និងភាពមិនច្បាស់លាស់ក្នុងជីវិត ហើយរៀនសម្របខ្លួន និងធ្វើឱ្យល្អបំផុតក្នុងស្ថានភាពណាមួយ។
- គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នក៖ គ្រប់គ្រងអារម្មណ៍របស់អ្នកឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព កុំឱ្យពួកគេកំណត់សកម្មភាពរបស់អ្នក ហើយរៀនបង្ហាញពីខ្លួនអ្នកដោយស្ងប់ស្ងាត់ និងស្ថាបនា។
3. កុំវិនិច្ឆ័យលឿនពេក៖ ត្រូវបើកចិត្តឲ្យទូលាយ ហើយជៀសវាងបង្កើតការវិនិច្ឆ័យមុនអាយុ។ ចំណាយពេលស្តាប់ ប្រមូលព័ត៌មាន និងពិចារណាទស្សនៈផ្សេងៗ មុននឹងធ្វើការវាយតម្លៃ។
- ជៀសវាងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាបន្តិចបន្តួច៖ ជ្រើសរើសការប្រយុទ្ធរបស់អ្នកដោយប្រាជ្ញា ហើយកុំខ្ជះខ្ជាយថាមពលទៅលើការមិនចុះសម្រុងគ្នាបន្តិចបន្តួច។ ផ្តោតលើការពិភាក្សាប្រកបដោយអត្ថន័យ និងដោះស្រាយជម្លោះក្នុងន័យស្ថាបនា។
- ថែរក្សាសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នក៖ ធ្វើឱ្យការថែទាំខ្លួនឯងជាអាទិភាព និងស្វែងរកការគាំទ្រនៅពេលចាំបាច់។ គ្រប់គ្រងភាពតានតឹង ការថប់បារម្ភ និងបញ្ហាប្រឈមផ្លូវអារម្មណ៍ផ្សេងទៀត។
- ទទួលខុសត្រូវចំពោះសុភមង្គលផ្ទាល់ខ្លួន៖ កុំពឹងផ្អែកលើអ្នកដទៃដើម្បីសុភមង្គលរបស់អ្នក។ ស្វែងរកវិធីដើម្បីជំរុញសុភមង្គលខាងក្នុង និងការពេញចិត្ត។
សរុបមក ភាពចាស់ទុំគឺនិយាយអំពីការដឹងខ្លួន ទទួលខុសត្រូវ និងឆ្លាតវៃខាងផ្លូវអារម្មណ៍។ តាមរយៈការបណ្ដុះបណ្ដាលគុណសម្បត្ដិទាំងនេះ យើងអាចកសាងជីវិតដែលពោរពេញដោយអត្ថន័យ និងកាន់តែមានអត្ថន័យសម្រាប់ខ្លួនយើង។
