ការដាក់ខ្លួនគឺជាគុណធម៌ដ៏ប្រសើរ ប៉ុន្តែអ្នកដាច់ខាតមិនត្រូវបកស្រាយវាច្រឡំថាជាការបណ្ដោយឱ្យអ្នកដទៃជាន់ឈ្លីនោះទេ ព្រោះភាពថ្លៃថ្នូរពិតប្រាកដកើតចេញពីការមានគោលជំហរ «ក្រៅទន់ ក្នុងរឹង»។ អ្នកអាចប្រើសម្តីពីរោះនិងភាពរួសរាយនៅខាងក្រៅ ប៉ុន្តែខាងក្នុងត្រូវមានព្រំដែនច្បាស់លាស់ ដោយមិនអនុញ្ញាតឱ្យនរណាម្នាក់មកកេងចំណេញ ឬមើលងាយឡើយ ព្រោះអ្នកដទៃនឹងប្រព្រឹត្តដាក់អ្នកតាមរបៀបដែលអ្នកអនុញ្ញាតឱ្យគេធ្វើប៉ុណ្ណោះ។
ដូច្នេះ ចូរដាក់ខ្លួនចំពោះតែមនុស្សដែលចេះគោរពគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយត្រូវឈប់ទម្លាប់និយាយពាក្យសុំទោសដោយគ្មានហេតុផល តែត្រូវជំនួសមកវិញដោយការដឹងគុណ និងការគោរពខ្លួនឯង ទើបអ្នកក្លាយជាមនុស្សដែលគេស្រឡាញ់ផង និងកោតក្រែងផង។
