នៅក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ មនុស្សគ្រប់រូបតែងតែបង្កើតនូវការរំពឹងទុកខ្ពស់ទាំងលើខ្លួនឯង អាជីព ឬទំនាក់ទំនងល។ល។ ការរំពឹងទុកនេះផ្តល់នូវក្តីសង្ឃឹម ប៉ុន្តែនៅពេលដែលវាមិនស្របទៅតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង វាអាចក្លាយជាប្រភពនៃភាពខកចិត្តដ៏ធំ។ ដូច្នេះការយល់ដឹងពីតុល្យភាពរវាងការរំពឹងទុកនិងការពិត គឺជាសិល្បៈនៃការរស់នៅប្រកបដោយប្រាជ្ញា។
ការរំពឹងទុក និង ការពិត គឺជាកត្តាពីរដែលកំណត់កម្រិតនៃសុភមង្គលរបស់យើង។ នៅពេលដែលគម្លាតរវាងអ្វីដែលយើងចង់ឲ្យវាកើតឡើង (ការរំពឹងទុក) និងអ្វីដែលបានកើតឡើងជាក់ស្តែង (ការពិត) មានទំហំធំ នោះយើងនឹងជួបប្រទះនូវភាពខកចិត្ត និងភាពតានតឹង។ ដូច្នេះ គន្លឹះដើម្បីទទួលបានភាពសុខសាន្ត គឺមិនមែនស្ថិតនៅលើការព្យាយាមធ្វើឲ្យអ្វីៗល្អឥតខ្ចោះនោះទេ តែស្ថិតនៅលើសមត្ថភាពរបស់យើងក្នុងការសម្របខ្លួន និងការទទួលស្គាល់ការពិត។ ការធ្វើបែបនេះតម្រូវឲ្យអ្នកមានភាពរឹងមាំផ្លូវចិត្តក្នុងការទទួលស្គាល់ថា ជីវិតមិនថិតថេរ និងមិនសមតាមបំណងរាល់ពេលដែរ។
សរុបមក ភាពខកចិត្តក្នុងជីវិតគឺជៀសមិនរួច ប៉ុន្តែយើងអាចគ្រប់គ្រងប្រតិកម្មរបស់យើងបាន។ ភាពសុខសាន្តមិនមែនកើតឡើងពីការសម្រេចបាននូវការរំពឹងទុកដ៏ល្អឥតខ្ចោះនោះទេ តែមកពីការទទួលស្គាល់ការពិត។ ការកសាងភាពរឹងមាំដើម្បីសម្របខ្លួនទៅនឹងការពិត គឺជាផ្លូវដ៏ពិតប្រាកដទៅកាន់សុភមង្គល។
