ការឈឺចាប់ (មិនថាជាការបែកបាក់ស្នេហា ការបរាជ័យក្នុងអាជីវកម្ម ឬការត្រូវបានគេមើលងាយ) គឺជា «ប្រេងសាំង» ដ៏មានឥទ្ធិពលបំផុត។ បើអ្នកប្រើវាខុស វាដុតបំផ្លាញអ្នក តែបើអ្នកប្រើវាត្រូវ វាជាកម្លាំងរុញច្រានអ្នកឱ្យទៅមុខលឿនជាងពេលណាៗទាំងអស់។ នេះគឺជាវិធីសាស្រ្ត ៤ យ៉ាង ដើម្បីយកការឈឺចាប់មកច្នៃជាការអភិវឌ្ឍខ្លួន៖
១. អនុញ្ញាតឱ្យខ្លួនឯងឈឺចាប់ (កុំបិទបាំង)
ជំហានដំបូងគឺមិនមែនធ្វើជាខ្លាំងក្លែងក្លាយទេ។ បើចង់យំ យំឱ្យអស់។ បើខឹង ទទួលស្គាល់ថាខឹង។ ហេតុផលព្រោះថា អ្នកមិនអាចព្យាបាលរបួសដែលអ្នកធ្វើពុតជាមើលមិនឃើញនោះទេ។ ការទទួលស្គាល់ការឈឺចាប់ គឺជាការចាប់ផ្តើមនៃការផ្លាស់ប្តូរ។
២. ប្រើកំហឹងធ្វើជា «ការសងសឹកដ៏វិជ្ជមាន»
ការសងសឹកដ៏ល្អបំផុត មិនមែនជាការទៅធ្វើបាបអ្នកដែលធ្វើឱ្យយើងឈឺចាប់នោះទេ ប៉ុន្តែគឺជា «ការជោគជ័យដ៏មហិមា» របស់អ្នកផ្ទាល់។ ឧទាហរណ៍ថា គេមើលងាយថាអ្នកក្រ? → ខំរកលុយឱ្យបានច្រើន។ល។ យកពាក្យមើលងាយទាំងអស់ សរសេរដាក់ក្នុងចិត្ត ហើយប្រាប់ខ្លួនឯងថា៖ «ចាំមើល! ខ្ញុំនឹងធ្វើឱ្យបាន»។
៣. សួររក «មេរៀន» នៅក្នុងភ្លើងនៃទុក្ខ
ការឈឺចាប់តែងតែមកជាមួយសារមួយ។ បើអ្នកមិនរៀនពីវាទេ អ្នកនឹងជួបការឈឺចាប់ដដែលនេះម្តងទៀត។ ដូចនេះសំណួរដែលអ្នកត្រូវសួរខ្លួនឯងមាន៖ តើការបរាជ័យនេះបង្រៀនខ្ញុំអ្វីខ្លះដែលសាលាមិនបានបង្រៀន? តើខ្ញុំមានចំណុចខ្សោយអ្វីខ្លះដែលត្រូវកែសម្រួល? តើខ្ញុំដាក់ចិត្តលើមនុស្សខុស ឬប្រើវិធីសាស្រ្តខុស? ព្រោះនៅពេលអ្នករកឃើញមេរៀន ការឈឺចាប់នឹងបាត់ទៅ នៅសល់តែបទពិសោធន៍ដ៏មានតម្លៃ។
៤. អនុវត្តទស្សនវិជ្ជា “Kintsugi” (សិល្បៈនៃការជួសជុលដោយមាស)
ជនជាតិជប៉ុនមានសិល្បៈមួយហៅថា Kintsugi គឺការយកចានដែលបែកបាក់ មកតភ្ជាប់វិញដោយប្រើទឹកមាស។ ចានដែលជួសជុលរួច មិនត្រឹមតែប្រើបានទេ តែវា ស្អាតជាងមុន និងមានតម្លៃថ្លៃជាងមុន ទៅទៀត។ អត្ថន័យគឺថា អ្នកមិនចាំបាច់ខ្មាស់អៀននឹងស្នាមរបួសរបស់អ្នកទេ។ ចូរយកការតស៊ូ ចំណេះដឹង និងភាពចាស់ទុំ (ទឹកមាស) មកផ្សះផ្សារបួសនោះ។ អ្នកនឹងក្លាយជាមនុស្សថ្មីដែលរឹងមាំជាងមុន និងមានជម្រៅជាងមុន។
ជារួម កុំបណ្តោយឱ្យការឈឺចាប់ធ្វើឱ្យអ្នកក្លាយជាមនុស្សគិតអវិជ្ជមាន ឬជាជនរងគ្រោះ។ ចូរប្រាប់ខ្លួនឯងថា៖ «រឿងនេះកើតឡើងមិនមែនដើម្បីសម្លាប់ខ្ញុំទេ តែដើម្បីដាស់តឿនខ្ញុំឱ្យក្លាយជាមនុស្សខ្លាំងជាមុន!»។

