ឈប់គេចវេស! ការប្រឈមមុខ គឺជាផ្លូវតែមួយគត់ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហា

ការគេចវេស គឺជាយន្តការការពារខ្លួនដែលខួរក្បាលប្រើដើម្បីទទួលបាន “សេចក្តីសុខបណ្តោះអាសន្ន”។ នៅពេលអ្នកគេចពីបញ្ហា អ្នកមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលភ្លាមៗ។ ប៉ុន្តែតើអ្នកដឹងទេថា ការគេចវេសគឺជា «ការខ្ចីបំណុលនៃក្តីបារម្ភ»? អ្នកកាន់តែគេចយូរ ការប្រាក់នៃភាពភ័យខ្លាចនឹងកាន់តែឡើងខ្ពស់ ហើយបញ្ហានោះនឹងមិនបាត់ទៅណាទេ តែវានឹងត្រឡប់មកវិញក្នុងរូបភាពធំជាងមុន។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្រ្តដើម្បីបញ្ឈប់ទម្លាប់នេះ៖

១. ប្រើច្បាប់ ៥ វិនាទី៖ នៅពេលអ្នកដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីមួយ ប៉ុន្តែមានអារម្មណ៍ថាចង់គេចវេស សូមរាប់ថយក្រោយក្នុងចិត្ត ៥-៤-៣-២-១ ហើយចាប់ផ្តើមធ្វើភ្លាម។ កុំទុកពេលឱ្យខួរក្បាលរបស់អ្នករកលេស។

២. ធ្វើការងារលំបាកជាមុន៖ ប្រសិនបើអ្នកមានរឿងដែលអ្នកខ្លាចបំផុត ឬពិបាកធ្វើបំផុត ចូរធ្វើវាមុនគេនៅពេលព្រឹក។ នៅពេលអ្នកដោះស្រាយរឿងដែលធំបំផុតរួចហើយ រឿងផ្សេងទៀតក្នុងថ្ងៃនោះនឹងក្លាយជារឿងងាយស្រួល។

៣. បំបែកភាពភ័យខ្លាច៖ ហេតុផលដែលអ្នកគេចវេស គឺដោយសារអ្នកមើលឃើញបញ្ហានោះធំពេក។

• ជំនួសឱ្យការគិតថា: “ត្រូវសរសេររបាយការណ៍ ៥០ ទំព័រ” (ធំពេក → ខ្លាច → គេច)។
• ប្តូរមកជា: “គ្រាន់តែបើកកុំព្យូទ័រ ហើយសរសេរចំណងជើងសិន” (តូច → ធ្វើបាន → ឈប់ខ្លាច)។

សរុបមកផ្លូវចេញតែមួយគត់ គឺត្រូវដើរកាត់វា។ ការឈប់គេចវេស មិនមែនមានន័យថាអ្នកលែងខ្លាចនោះទេ តែមានន័យថាអ្នកសម្រេចចិត្តថា គោលដៅរបស់អ្នកសំខាន់ជាងការភ័យខ្លាចរបស់អ្នក។