ការមានចិត្តទូលាយ និងចូលចិត្តជួយអ្នកដទៃ គឺជាគុណធម៌ដ៏ប្រពៃបំផុតមួយ។ ប៉ុន្តែវាប្រៀបបានដូចជាកាក់ដែលមានមុខពីរ ទម្លាប់នេះមានទាំង គុណសម្បត្តិដ៏អស្ចារ្យ និង គុណវិបត្តិដែលអាចបំផ្លាញអ្នក ប្រសិនបើអ្នកមិនចេះថ្លឹងថ្លែង។ ខាងក្រោមនេះជាការវិភាគអំពីចំណុចទាំងពីរនេះ៖
១. គុណសម្បត្តិ
មនុស្សដែលចូលចិត្តជួយគេ តែងតែជា “ពន្លឺ” នៅក្នុងក្រុម ឬសហគមន៍។ ដែលធ្វើឱ្យអ្នកទទួលបាន៖
- «ក្តីសុខផ្លូវចិត្ត» អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាជីវិតមានន័យ និងមានតម្លៃ នៅពេលអ្នកបានជួយនរណាម្នាក់
- អាចកសាង «បណ្តាញទំនាក់ទំនង» ដ៏រឹងមាំមួយជាមួយអ្នកដទៃ។
- អភិវឌ្ឍ «ភាពជាអ្នកដឹកនាំ»: ការជួយដោះស្រាយបញ្ហាអ្នកដទៃ គឺជាការហ្វឹកហាត់សមត្ថភាពដោះស្រាយបញ្ហាដែលជាជំនាញរបស់មេដឹកនាំកំពូល។
- កាត់បន្ថយស្រ្តេស: ការផ្តោតលើការជួយអ្នកដទៃ ជួនកាលជួយឱ្យអ្នកភ្លេចទុក្ខកង្វល់របស់ខ្លួនឯងមួយគ្រា និងមើលឃើញពិភពលោកក្នុងផ្លូវវិជ្ជមាន។
២. គុណវិបត្តិ
ប្រសិនបើអ្នកជួយគេហួសព្រំដែន ឬជួយដោយខ្វះបញ្ញា អ្នកនឹងជួបផលប៉ះពាល់ដូចខាងក្រោម៖
- អស់ថាមពល និងបាក់ទឹកចិត្ត: នេះអាចកើតឡើងនៅពេលអ្នកចំណាយថាមពលទៅលើអ្នកដទៃអស់ រហូតដល់ភ្លេចមើលថែខ្លួនឯង។
- ក្លាយជា «គោលដៅ» នៃការកេងប្រវ័ញ្ច: មនុស្សអាត្មានិយម ឬមនុស្សមានកល្បិច ចូលចិត្តរាប់អានមនុស្សចិត្តល្អ ព្រោះពួកគេងាយស្រួលប្រើ និងពិបាកបដិសេធ។
- ធ្វើឱ្យអ្នកដទៃ «ទន់ជ្រាយ» : ការជួយច្រើនពេក ធ្វើឱ្យអ្នកទទួលលែងចេះដោះស្រាយបញ្ហាដោយខ្លួនឯង។ គេនឹងរង់ចាំតែជំនួយពីអ្នក (ក្លាយជាបំណុលគុណដែលគ្មានថ្ងៃសងអស់)។ ឧទាហរណ៍: ឪពុកម្តាយដែលជួយកូនគ្រប់រឿង កូននឹងមិនចេះរឹងមាំទេ។
- បាត់បង់ «អត្តសញ្ញាណ»: អ្នកអាចនឹងចាប់ផ្តើមវាស់តម្លៃខ្លួនឯងតាមរយៈការជួយអ្នកដទៃ។ ថ្ងៃណាដែលអ្នកមិនបានជួយ ឬគ្មានអ្នកត្រូវការ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងគ្មានតម្លៃ។
សរុបមកធ្វើជាមនុស្សល្អ គឺជាជម្រើសដ៏ត្រឹមត្រូវ ប៉ុន្តែ «ភាពល្អដែលខ្វះព្រំដែន គឺជាការបំផ្លាញខ្លួនឯង»។ ដូចនេះ ចូរជួយអ្នកដទៃដោយបេះដូង ប៉ុន្តែក៏ត្រូវប្រើគិតជានិច្ចផងដែរ។
