សំណួរនេះមើលទៅសាមញ្ញ ប៉ុន្តែវាគឺជាសំណួរដែលមនុស្សជាច្រើនចំណាយពេលមួយជីវិតដើម្បីស្វែងរកចម្លើយ។ មនុស្សភាគច្រើនវង្វេងដេញតាម «លុយ និង អំណាច» ដោយគិតថាវាជារឿងសំខាន់បំផុត ប៉ុន្តែនៅពេលដែលជីវិតជិតដល់ទីបញ្ចប់ ពួកគេទើបដឹងថាពួកគេគិតខុស។
តាមទស្សនៈរបស់អ្នកប្រាជ្ញ និងចិត្តវិទ្យា នេះគឺជា «សសរទ្រូង ៥» ដែលជាសារៈសំខាន់ពិតប្រាកដនៃជីវិត៖
១. សុខភាព ជាមូលដ្ឋានគ្រឹះ
បើអ្នកមានលុយរាប់លានដុល្លារ ហើយអ្នកដេកលើគ្រែពេទ្យ អ្នកមិនអាចរីករាយនឹងលុយនោះទេ។ ហើយបើអ្នកមានគ្រប់យ៉ាង តែចិត្តរបស់អ្នកពោរពេញដោយការថប់បារម្ភ និងកើតទុក្ខ ជីវិតនោះគឺដូចជានរកអញ្ចឹង។ ដូចឃ្លាមួយគេថា«សុខភាពមិនមែនជាអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទេ តែបើគ្មានសុខភាព អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺគ្មានន័យ។»
២. ពេលវេលា ជាធនធានដែលមានកំណត់
លុយចាយអស់ អាចរកវិញបាន រីឯពេលវេលាដែលកន្លងផុតទៅ មិនអាចត្រឡប់វិញបានទេ។ អ្វីដែលសំខាន់គឺ «របៀបដែលអ្នកប្រើពេលវេលា»។ តើអ្នកប្រើវាដើម្បីកើតទុក្ខ ឬប្រើវាដើម្បីសាងអនុស្សាវរីយ៍ល្អៗ? ព្រោះរាល់វិនាទីដែលអ្នកចំណាយលើការស្អប់ ឬការបារម្ភ គឺជាវិនាទីដែលអ្នកលួចពីសេចក្តីសុខរបស់ខ្លួនឯង។
៣. ទំនាក់ទំនង និងមនុស្សដែលស្រឡាញ់យើង
ការសិក្សារយៈពេល ៨០ ឆ្នាំរបស់សាកលវិទ្យាល័យ Harvard បានរកឃើញថា កត្តាតែមួយគត់ដែលធ្វើឱ្យមនុស្សមានក្តីសុខយូរអង្វែង គឺ «គុណភាពនៃទំនាក់ទំនង»។ វាមិនមែនចំនួនមិត្តភក្តិដែលអ្នកមានទេ តែជាចំនួនមនុស្សដែលអ្នកអាចពឹងពាក់បាននៅពេលអ្នកជួបទុក្ខ។ ព្រោះនៅថ្ងៃចុងក្រោយនៃជីវិត គ្មាននរណានឹកឃើញថាខ្លួនធ្វើការបានប៉ុន្មានម៉ោងទេ គេនឹកឃើញតែមុខប្រពន្ធកូន ឪពុកម្តាយ និងមិត្តភក្តិប៉ុណ្ណោះ។
៤. សន្តិភាពផ្លូវចិត្ត
ទោះបីអ្នកមានផ្ទះធំ ប៉ុន្តែបើអ្នកដេកមិនលក់ព្រោះខ្លាចគេប្ដឹង ឬខ្លាចគេធ្វើបាប នោះមិនមែនជាជីវិតល្អទេ។ ព្រោះសារៈសំខាន់នៃជីវិត គឺការដែលអាចដាក់ក្បាលដល់ខ្នើយ ហើយដេកលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ ដោយគ្មានវិប្បដិសារី និងគ្មានការភ័យខ្លាច។
៥. គោលបំណងនៃជីវិត
មនុស្សមិនអាចរស់នៅគ្រាន់តែដើម្បីដកដង្ហើមទេ ពេលខ្លះជីវិតដែលរស់នៅដើម្បីអ្នកដទៃខ្លះ ទើបជាជីវិតដែលធំទូលាយ។ តាមទ្រឹស្តី «បាល់ ៥ គ្រាប់» នៃជីវិត លោក Brian Dyson ធ្លាប់បានប្រៀបធៀបជីវិតទៅនឹងការលេងបោះបាល់ ៥ គ្រាប់ក្នុងពេលតែមួយ៖ ក្នុងនោះមាន ការងារ គ្រួសារ សុខភាព មិត្តភក្តិ ផ្លូវចិត្ត ដោយគាត់បានពោលថា៖
«ការងារ គឺជាបាល់កៅស៊ូ។ បើអ្នកធ្វើឱ្យវាធ្លាក់ វានឹងលោតឡើងវិញបាន (រកការងារថ្មីបាន)។ ប៉ុន្តែ គ្រួសារ សុខភាព មិត្តភក្តិ និងផ្លូវចិត្ត គឺជាបាល់កែវ។ បើអ្នកធ្វើឱ្យវាធ្លាក់ វានឹងប្រេះ ស្រាំ ឬបែកខ្ទេច ដែលមិនអាចវិលមកសភាពដើមវិញបានឡើយ។»
សរុបមក សារៈសំខាន់នៃជីវិត មិនមែនជារឿងដែលអ្នក «រកបាន» (What you get) នោះទេ តែជារឿងដែលអ្នក «បន្សល់ទុក» (What you leave behind) និងរបៀបដែលអ្នក «មានអារម្មណ៍» ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ។
