ការធ្វើអាជីវកម្ម មានទាំងការដំណើរការនៅក្នុងស្រុក និងអាចពង្រីកជាអាជីវកម្មបែបអន្តរជាតិបានតាមប្រភេទនីមួយៗ។ ម្យ៉ាងទៀតប្រភេទអាជីវកម្មអន្តរជាតិក៏មានច្រើន ប៉ុន្តែខាងក្រោមនេះ ជាប្រភេទដែលពេញនិយមខ្លាំង ដែលម្ចាស់អាជីវកម្មទាំងអស់ដែលមានបំណងបម្លែងអាជីវកម្មផ្ទាល់ខ្លួនជាអន្តរជាតិបាន។
1. ការនាំចេញ
ការនាំចេញ ជាជម្រើសដំបូងនៅពេលដែលអ្នកផលិតសម្រេចចិត្តពង្រីកទៅក្រៅប្រទេស មានន័យថា លក់ផលិតផលទៅក្រៅប្រទេសដោយផ្ទាល់ទៅកាន់អតិថិជនគោលដៅ ឬដោយប្រយោលដោយរក្សាភ្នាក់ងារលក់បរទេស ឬអ្នកចែកចាយ។
2. អាជ្ញាប័ណ្ណ
ការផ្តល់អាជ្ញាបណ្ណគឺជាមធ្យោបាយមួយផ្សេងទៀតដើម្បីពង្រីកប្រតិបត្តិការរបស់ខ្លួនជាអន្តរជាតិ។ ក្នុងករណីអាជ្ញាបណ្ណអន្តរជាតិមានកិច្ចព្រមព្រៀងមួយ នោះក្រុមហ៊ុនហៅថា អាជ្ញាបណ្ណ ផ្តល់សិទ្ធិដល់ក្រុមហ៊ុនបរទេសក្នុងការប្រើប្រាស់កម្មសិទ្ធិបញ្ញា (អរូបី) ក្នុងរយៈពេលជាក់លាក់ណាមួយ ដែលជាធម្មតាជាថ្នូរនឹងសួយសារអាករ។ អាជ្ញាប័ណ្ណកម្មសិទ្ធិបញ្ញា ដូចជាប៉ាតង់ ការរក្សាសិទ្ធិ ដំណើរការផលិត ឬឈ្មោះពាណិជ្ជកម្មមានច្រើននៅទូទាំងប្រទេស។
3. ហ្វ្រេនឆាយ
ហ្រ្វេនឆាយ សំដៅលើក្រុមហ៊ុនមេដែលបានផ្តល់សិទ្ធិឱ្យក្រុមហ៊ុនរបស់ខ្លួន ឬក្រុមហ៊ុនផ្សេងទៀតដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មតាមលក្ខណៈដែលបានកំណត់ទុកជាក់លាក់មួយ។ ចំពោះការអនុវត្តនៃការដំណើរការអាជីវកម្មនោះ គឺមានភាពតឹងតែង និងអនុវត្តន៍ទាំងស្រុងនូវអ្វីដែលក្រុមហ៊ុនម្ចាស់ដើមបានកំណត់។ ឧទាហរណ៍ ក្រុមហ៊ុនកូកាកូឡា ក្រុមហ៊ុន McDonald និងក្រុមហ៊ុនលក់ហ្រេ្វនឆាយជាច្រើនទៀតទូទាំងពិភពលោក។
4. ការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស (FDI)
ការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេស សំដៅលើប្រតិបត្តិការនៅក្នុងប្រទេសមួយដែលគ្រប់គ្រងដោយក្រុមហ៊ុននៅក្នុងប្រទេសបរទេស មានន័យថាការកសាងកន្លែងថ្មីនៅក្នុងប្រទេសផ្សេងទៀត។ ហើយការវិនិយោគផ្ទាល់ពីបរទេសមានពីរទម្រង់ គឺការបណ្តាក់ទុនរួមគ្នា និងក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រងទាំងស្រុង។ការបណ្តាក់ទុនរួមគ្នាត្រូវបានកំណត់ថាជា ការចូលរួមរបស់ក្រុមហ៊ុនពីរ ឬច្រើនរួមគ្នាក្នុងសហគ្រាស ដែលភាគីនីមួយៗផ្តល់ទ្រព្យសម្បត្តិ កាន់កាប់ក្រុមហ៊ុនក្នុងកម្រិតខ្លះ និងចែករំលែកហានិភ័យ។ រីឯក្រុមហ៊ុនបុត្រសម្ព័ន្ធដែលគ្រប់គ្រងទាំងស្រុងត្រូវបានគ្រប់គ្រង 100% ដោយក្រុមហ៊ុនបរទេស។
