អរិយធម៌ដំបូងរបស់មនុស្សលោកយើងបានចាប់ផ្ដើមឡើងចន្លោះពីឆ្នាំ ៤៥០០ និង៤០០០មុនគ្រិស្តសករាជ ។ ជិត ៦០០០ឆ្នាំក្រោយមក នៅឆ្នាំ១៩៦៩ អាកាសយានិកជនជាតិអាមេរិក នែល អាមស្ត្រងបានធ្វើដំណើរទៅដល់ រណបភពចន្ទ(១) ។ នេះជាលើកទីមួយហើយដែលមនុស្សយើងបានឈានជើងទៅដល់ពិភពមួយផ្សេងក្រៅពីផែនដី។ ក្នុងប្រមាណ ៤ទស្សវត្សចុងក្រោយនេះអាកាសយានិកជាច្រើននាក់បានត្រូវបញ្ជូនទៅក្នុងលំហ។ ទាំងនេះគ្រាន់តែជាជំហានទីមួយនៃដំណើរផ្សងព្រេងរបស់មនុស្សលោកឆោ្ពះទៅកាន់អវកាសដ៏មហាសាលប៉ុណ្ណោះ។
(១) ជាសកល គេមិនចាត់ទុកព្រះចន្ទជាភពទេ គេចាត់ទុកព្រះចន្ទជារណបរបស់ភពផែនដីទៅវិញ។
ការវិវឌ្ឍន៍មួយចំនួនធំរបស់មនុស្សលោកពឹងផ្អែកទៅលើការរំពឹងគិត ការស្វែងយល់និងតម្រូវការ។ ឯការវិវឌ្ឍន៏របស់មនុស្សឆ្ពោះទៅកាន់លំហក៏ដូចគ្នាដែរ អ្វីៗចាប់ផ្ដើមឡើងនៅពេលដែលមនុស្សមួយចំនួនសម្លឹងមើលទៅលើមេឃ ហើយរំពឹងសួរថាតើនៅលើមេឃនោះមានអ្វីខ្លះ? តើផ្កាយទាំងនោះជាអ្វី? ហេតុអ្វីបានជាផ្កាយដុះកន្តុយអាចហោះបាន? ។ល។
ការស្វែងយល់ពីលំហមានការលំបាកយ៉ាងខ្លាំងត្រង់ថាផ្កាយ ភពនិង ប្រព័ន្ធភពផ្សេងៗនៅឆ្ងាយអនេក ហេតុដូចនេះបានជានៅដើមសតវត្សទី១៧អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រមួយចំនួនបានបង្កើតកែវយឹតដើម្បីសិក្សាពីលំហនិងភពផ្សេងៗ ក៏ប៉ុន្តែបើយើងបានទៅដល់អវកាស យើងនឹងបង្កើនការយល់ដឹងពីអវកាសមួយកម្រិតថែមទៀត។ បញ្ហានៅត្រង់ថា យើងត្រូវការម៉ាស៊ីន និងយានយន្តដើម្បីហោះចេញពីផែនដី រីឯមនុស្សនាសតវត្សទី១៧នោះចេះត្រឹមតែប្រើរទេះសេះជាយានប៉ុណ្ណោះ។
ក្នុងរយៈពេលជាង៣០០ឆ្នាំកន្លងមក គេសង្កេតឃើញថាមានការរីកចម្រើននូវការយល់ដឹងពីមុខវិជ្ជាផ្សេងៗ ដូចជារូបវិទ្យា គីមីវិទ្យា និង គណិតវិទ្យា។ តែទោះជាយ៉ាងណាយើងទើបតែមានលទ្ធភាពបញ្ជូនមនុស្សទៅអវកាសបាននៅពាក់កណ្ដាលសតវត្សទី២០នេះទេ ឯគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចមួយចំនួនដូចជាប្រព័ន្ធបង្ហាញទីតាំង (២) ដែលត្រូវការផ្កាយរណបដើម្បីដំណើរការក៏ទើបតែមានដែរ ។ ការធ្វើដំណើរទៅកាន់លំហរបានជួបប្រទះនឹងការលំបាកម្យ៉ាងដែរត្រង់ថាមានការជំទាស់ពីមនុស្សមួយចំនួនដែលបានលើកសំណួរឡើងដូចជា តើឡើងទៅកាន់លំហ និងយល់ដឹងពីអវកាសមានសារៈសំខាន់អ្វី? តាមពិតទៅតារាវិទ្យា និងរូបវិទ្យាក៏មានសារៈសំខាន់ដូចជាមុខវិជ្ជាផ្សេងៗដែរ តែអ្វីដែលសំខាន់នោះគឺអាស្រ័យទៅលើអ្នកប្រើវាតែប៉ណ្ណោះ ។ វិទ្យុសកម្មអាចប្រល័យលោកបាន តែវាក៏អាចជួយព្យាបាលជម្ងឺមហារីកមួយចំនួនបានផងដែរ ។
ការធ្វើដំណើរទៅក្នុងលំហរក៏ជាការចាំបាច់មួយដែរ ព្រោះថាមានធាតុផ្សេងៗដូចជាហេល្យូម៣(៣)ដែលមិនសូវមានលើផែនដី តែអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជឿថាសំបូរនៅលើព្រះចន្ទទៅវិញ។ ម្យ៉ាងទៀតកំណើនប្រជាជននៅលើពិភពលោកក៏មានការកើនឡើងជាលំដាប់ ឯធនធានវិញគឺមានកំណត់។ ចំនុចមួយទៀតនោះគឺបញ្ហាត្រង់ថា តើមនុស្សលោកនឹងសម្របសម្រួលយ៉ាងណាក្នុងបរិស្ថាននៅពិភពថ្មី? ទាំងនេះវាជាបញ្ហានៅក្នុងអនាគតកាលដ៏យូរអង្វែងមែន ក៏ប៉ុន្តែបើយើងរង់ចាំរហូតទឹកមកដល់ច្រមុះទើបរៀនហែលទឹកនោះពិតជាជួបនឹងគ្រោះធំជាក់ជាមិនខាន។ ហេតុដូចនេះទើបក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តកំពុងរំពៃគិតនិងពិភាក្សាពីទ្រឹស្ដីផ្សេងៗស្តីពីលទ្ធភាពក្នុងការកែប្រែភពព្រះអង្គារអោយទៅជាភពផែនដីទីពីររូបថតទី(៣)។
ថ្វីត្បិតតែការធ្វើដំណើរទៅកាន់លំហជាដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមួយ តែវាមានសារៈសំខាន់យ៉ាងច្រើន ហេតុដូចនេះបានជាក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ប្រទេសមួយចំនួនដូចជាចិននិងឥណ្ឌាមានគម្រោងនឹងបញ្ជូនអាកាសយានិករបស់ខ្លួនទៅកាន់ព្រះចន្ទមុនឆ្នាំ២០៣០ ឯសហរដ្ឋអាមេរិកក៏មានគម្រោងបញ្ជូនអាកាសយានិកទៅភពព្រះអង្គារមុនឆ្នាំ២០៣០ដែរ((រូបភាពទី៤) ព្រោះពួកគេដឹងថាដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមួយ គឺតែងតែចាប់ផ្ដើមឡើងជាមួយនឹងជំហានទីមួយជានិច្ច។
និយមន័យមួយចំនួន
-(២) ប្រព័ន្ធបង្ហាញទីតាំង ឬជាភាសាអង់គ្លេស Global Positioning System (GPS) វាជាគ្រឿងអេឡិចត្រូនិចម្យ៉ាងដែលអាចបង្ហាញពីទីតាំងនិងគោលដៅរបស់អ្នកប្រើដោយការឆ្លើយឆ្លងសញ្ញាតាមរលកធាតុអាកាសជាមួយនឹងផ្កាយរណបនាៗដែលនៅលើមេឃ។
-(៣) ហេល្យូម៣(Helium3)៖ ជាសារជាតិគីមីម្យ៉ាងដែលអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជឿថានឹងអាចប្រើវាក្នុងប្រតិកម្មនុយក្លេអែរបង្រួម(nuclear fusion) អោយទៅជាថាមពលផ្សេងៗ (ហេល្យូមមានតម្លៃប្រហែល ៤លានដុល្លាអាមេរិកក្នុងមួយគីឡូ ឯមាសមានតំលៃប្រហែលជា៦ម៉ឺនដុល្លាក្នុងមួយគីឡូ)។
-NASA(National Aeronautics and Space Administration)៖ ជាទីភ្នាក់ងាររបស់សហរដ្ឋអាមេរិកដែលមានភារកិច្ចក្នុងការគ្រប់គ្រងផែ្នកអវកាស និងអាកាសចរណ៏វិទ្យា។
