អាកប្បកិរិយាតូចតាច រឿងដែលកើតឡើងដោយយើងមិនបានដឹងអាចនាំឱ្យមានបញ្ហាធំដែលយឺតពេលក្នុងការដោះស្រាយដូចជា “ក្រុមដែលបែកបាក់” ប្រហែលជាមិនមែនជាអ្វីដែលនរណាម្នាក់ចង់បាននោះទេ។ ប៉ុន្តែដើម្បីជៀសវាងវា តើអាកប្បកិរិយាបែបណាដែលប្រឈមនឹងការធ្វើឲ្យក្រុមបាក់បែក?
- អវត្តមាននៃការជឿទុកចិត្ត
រឿងសំខាន់ដំបូងដែលក្រុមគួរតែមានចំពោះគ្នាទៅវិញទៅមកគឺការជឿជាក់លើភាពក្លាហាន និង ការបង្ហាញពីចំណុចខ្សោយរបស់ពួកគេទៅកាន់មិត្តរួមក្រុមរបស់ពួកគេ។ ដោយមិនចាំបាច់ខ្វល់ខ្វាយពីការនិយាយដើមគេ ឬអន់ជាងគេនោះទេ។
- ការភ័យខ្លាចនៃជម្លោះ
គ្មាននរណាម្នាក់ចង់ជួបប្រទះនឹងជម្លោះនោះទេ។ ទោះបីជាជម្លោះហាក់ដូចជាគួរឱ្យខ្លាចក៏ដោយ ប៉ុន្តែពេលខ្លះវាមានប្រយោជន៍ក្នុងការស្វែងរកគំនិត ឬគំនិតថ្មីៗ រួមទាំងការផ្តល់យោបល់ដើម្បីកែលម្អ និងកែតម្រូវអាកប្បកិរិយាដែលមិនសមនៅក្នុងក្រុម។
- ខ្វះការប្តេជ្ញាចិត្ត
ក្រុមការងារមិនខ្វល់ ឬមិនចាប់អារម្មណ៍ក្នុងការទទួលយកយោបល់ រួមទាំងមិនមានទំនុកចិត្តលើការសម្រេចចិត្តរបស់ក្រុម។ អាចនិយាយបានថាមិនថាទោះក្រុមសម្រេចយ៉ាងណាក៏បាន។ សមាជិកនឹងយល់ព្រម ទោះបីជានៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ ពួកគេប្រហែលជាមិនយល់ព្រមក៏ដោយ។
- ជៀសវាងការទទួលខុសត្រូវ
នៅពេលដែលសមាជិកក្រុមនឹងធ្វេសប្រហែសពីភារកិច្ចរបស់ពួកគេ។ មិនខ្វល់ខ្វាយនឹងការងារ មិនខ្វល់ខ្វាយជាមួយលទ្ធផល ចេញបែបណាក៏បាននេះជាការគ្មានទំនួលខុសត្រូវដែលត្រូវចៀសវាង។
- មិនយកចិត្តទុកដាក់លើលទ្ធផលគោលដៅរបស់ក្រុម
អាកប្បកិរិយាចុងក្រោយគឺមានគ្រោះថ្នាក់បំផុត។ វាត្រូវបានបង្កឡើងដោយការរួមបញ្ចូលគ្នានៃអាកប្បកិរិយាតូចទាំង 4 មាន ខ្វះការជឿទុកចិត្ត ការភ័យខ្លាចនៃជម្លោះ ខ្វះការប្តេជ្ញាចិត្ត និងការគេចពីកាតព្វកិច្ច ទំនួលខុសត្រូវ លទ្ធផលដែលនឹងកើតឡើងគឺសមាជិកម្នាក់ៗចាប់អារម្មណ៍តែផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនប៉ុណ្ណោះ
ដូច្នេះហើយ យើងគួរតែពិនិត្យមើលខ្លួនយើង និងមិត្តរួមក្រុមឱ្យបានញឹកញាប់ ដើម្បីដឹងថាមាននរណាម្នាក់ ខុសប្លែកអត់។ ដើម្បីយល់ពីឥរិយាបទរបស់គេ និងអាចដោះស្រាយ និងសម្រួលទាន់ពេលក្រុមត្រូវបែកបាក់។
