ចំពោះការផ្ទុះឡើងនូវវីរុសកូវីដ១៩ មនុស្សគ្រប់គ្នាមិនដែលនឹកស្មានថាវាបានផ្លាស់ប្ដូរការរស់នៅដូចដែលយើងសព្វថ្ងៃកំពុងតែជួបនោះទេ ទាំងសាលារៀន ទាំងអាជីវកម្ម និង ភោជនីយដ្ឋានមួយចំនួនត្រូវបានបិទ ដោយសារតែការឆ្លងរាលដាលនេះឯង។ ជីវិតដែលមនុស្សទាំងអស់គ្នាកំពុងតែជួបសព្វថ្ងៃនេះមើលទៅហាក់ដូចជាខុសប្លែកពីជីវិតកាលពី ពីរបីសប្តាហ៍មុនឆ្ងាយណាស់។ចំពោះភាពភ័យខ្លាច ព្រួយបារម្ភ ភាពតក់ស្លុតនៃជម្ងឺមួយនេះត្រូវបានបង្ហាញចេញមកក្រៅដោយមនុស្សជាតិគ្រប់រូប ហើយវាក៏បាននាំយកនូវអ្វីៗជាច្រើនដូចជា ឱកាសក្នុងការបង្ហាញពីការយល់ចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក។អ្វីដែលសំខាន់បំផុតដែលចេញពីវិបត្តិនេះគឺជាការបង្កើននូវសមត្ថភាពសម្រាប់មនុស្សក្នុ្ងងការអាណិតអាសូរអ្នកដទៃ។ដូចនេះហើយមនុស្សគ្រប់គ្នាប្រាកដជាត្រូវការនរណាម្នាក់ដើម្បីជួយអ្នកបំបាត់ភាពភ័យខ្លាចទាំងនេះជាពុំខាន។ខាងក្រោមនេះគឺជាវិធីសាស្ត្រដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយចំនួនដើម្បីជួយមនុស្សដែលអ្នកបារម្ភកុំឲ្យភ័យខ្លាច ទោះបីជាអ្នកជាប់ឃុំឃាំងនៅផ្ទះក៏ដោយ៖
១. កំណត់នូវពេលវេលាសប្បាយរីករាយមួយ
ការកំណត់នូវពេលវេលានេះមិនមែនមានន័យថា អ្នកត្រូវមកជួបមុខគ្នាដោយផ្ទាល់ ហើយសប្បាយរីករាយនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចរៀបចំកម្មវិធីវីដេអូជាមួយនឹងមិត្តភិក្តរបស់អ្នក និយាយលេងជាមួយពួកគេ ឬ ពិភាក្សាពីបញ្ហាមួយចំនួនដូចជារឿងរ៉ាវផ្ទាល់ខ្លួនជាដើមតែមិនមែនជាបញ្ហាអាជីវកម្មទេ ដើម្បីបង្កើតបរិយាកាសថ្មីឲ្យមានភាពស្រស់ស្រាយក្នុងអារម្មណ៍ ព្រមទាំងបំបាត់នូវទុកកង្វល់មួយចំនួន។ដូចេ្នះហើយពេលដែលអ្នកធ្វើបែបនេះពួកគេប្រាកដជាយល់ថា មានមនុស្សយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះពួកគេទោះបីនៅក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។
២. បង្កើតឲ្យមានការគាំទ្រមួយយ៉ាងធំទៅកាន់ហាងឬតំបន់ណាមួយនៅពេលដែលជម្ងឺនេះស្ងប់ទៅវិញ
ចំពោះអាជីវកម្មអនឡាញ ពួកគេមិនសូវជាទទួលរងនូវផលប៉ះពាល់ខ្លាំងដូចជាអាជីវកម្មដែលត្រូវការការទំនាក់ទំនងដទៃទៀតនោះទេ ជាពិសសេនៅតាមហាង តាមភោជនីយដ្ឋាននេះតែម្ដង។ដូចនេះហើយក្នុងនាមពួកយើងជាសហគមន៍នៅក្នុងអាជីវកម្មដូចគ្នា យើងគួរតែជួយគាំទ្រអ្នកដែលរងនូវការខូតខាតខ្លាំងជាងគេ ដើម្បីគោលបំណងតែមួយគឺ អាចឆ្លងឲ្យផុតពីវិបត្តិដ៏កាចសាហាវមួយនេះ។
៣. សួរពួកគេថាតើតម្រូវការជីវិតដែលធំជាងគេបំផុតគឺជាអ្វី ហើយពួកគេអាចធ្វើអ្វីបានខ្លះ?
ជាធម្មតាសំណួរដែលនិយមតែងសួរគឺ “ តើខ្ញុំអាចជួយអ្វីអ្នកបានខ្លះ?” “ តើអ្នកសុខទុក្ខយ៉ាងណាដែរ?”… សំណួរដែលអ្នកតែងតែសួរទៅកាន់ពួកគេ ទោះបីជាវាមិនពិតក៏ដោយ វាគ្រាន់តែជាការសួរយកគួរក៏ដោយ ប៉ុន្តែវាអាចធ្វើឲ្យមនុស្សម្ខាងទៀតមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយ និង មានសភាពប្រសើរជាងនេះ។ ជាពិសេសខណៈពេលដែលមានការផ្ទុះឡើងនូវវីរុសកូវីដ១៩នេះជាដើម មនុស្សម្នានាំគ្នាស្លន់ស្លោភ័យខ្លាចគ្រប់គ្នា ដូចេ្នះបើសិនជាមានអ្នកសួរសុខទុក្ខ និង ប្រាប់ពីវិធីការពារគឺរឹតតែប្រសើរទោះបីជាពួកគេបានដឹងរួចហើយក៏ដោយ។ម្យ៉ាងវិញទៀតអ្នកអាចសួរពីគោលបំណងឬ អ្វីមួយដែលសំខាន់បំផុតសម្រាប់គេគឺជាអ្វី ដើម្បីឲ្យពួកគេខិតខំធ្វើវាឲ្យបានសម្រេច និងឆាប់ទទួលបានជោគជ័យ ជាជាងឲ្យពួកគេម្ង៉ៃៗគិតតែតាមដានព័ត៌មានទាំងពិតនិងមិនពិតនៅលើបណ្ដាញសង្គម ហើយយកមកបំភៃខ្លួនឯងឲ្យកាន់តែខ្លាចលើសដើម វាមានតែធ្វើឲ្យអ្នកចំណាយពេល ឥតប្រយោជន៍ ថែមទាំងបន្លាចខ្លួនឯងបន្ថែមទៅទៀត។
៤. សួរមនុស្សថាតើអ្នកអាចជួយអ្វីដែលពួកគេបារម្ភដែរឬទេ?
ការបង្ហាញនូវក្ដីបារម្ភ និង ការយកចិត្តទុកដាក់ ជាកម្លាំងដ៏ខ្លាំងមួយដើម្បីជួយលើកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យយកឈ្នះជាមួយនឹងវិបត្តិទាំងនេះ។ ជាក់ស្ដែងថ្មីៗនេះមានមិត្តភិក្តកម្នាក់បាននិយាយថា “ដោយសារតែជម្ងឺកូរូណាបានធ្វើឲ្យក្មេងៗមិនបានទៅសាលារៀន នាងពិតជាមានការព្រួយបារម្ភចំពោះក្មេងៗណាស់ ព្រោះពួកគេមិនសូវជាចង់ញាំអាហារខ្លួនឯងទេដោយសារតែពួកគេមិនបានញាំរបបអាហារនៅឯសាលារៀន”។ អ្នកអាចផ្ដល់ជាមតិយោបល់ទៅកាន់នាង ដើម្បីជួយដោះស្រាយនូវបញ្ហាដែលនាងកំពុងតែបារម្ភ។រីឯមតិយោបល់ទាំងនោះគឺជាការជួយកាត់បន្ថយនូវការព្រួយបារម្ភរបស់នាង។
៥. ធ្វើការទំនាក់ទំនងជាមួយមនុស្សណាដែលមិនចែករំលែកនូវព័តមានក្លែងក្លាយ ឬបំភៃពីជម្ងឺកូវីដ១៩នេះ
១០០%អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ភិតភ័យ និង ខ្លាចរអាជាមួយនឹងជម្ងឺកូវីដ១៩នេះ ដោយសារតែ អ្នកនៅតែក្នុងប្លុកមនុស្សដែលចូលចិត្តនិយាយបំភ្លៃ បំប៉ោងហួសការពិត និង នៅក្នុងប្លុកមនុស្សដែលឆាប់បាក់ស្បាត ឆាប់ភ័យខ្លាច។ វាគឺជាការពិតដែលថាជម្ងឺនេះពិតជាបានធ្វើឲ្យមនុស្សភ័យតក់ស្លុតប្រាកដមែន ក៏ប៉ុន្តែអ្នកមិនត្រូវឆាប់បាក់ស្បាត ឬ ស្លន់ស្លោ ខ្លាំងពេកនោះទេរហូតដល់ភ្លេចធ្វើអនាម័យផ្ទាល់ខ្លួន និងមើលថែសុខភាពខ្លួនឯងនោះទេ អ្វីដែលសំខាន់ដើម្បីការពារខ្លួនអ្នក គឺត្រូវលាងដៃរបស់អ្នកឲ្យបានទៀងទាត់ជាមួយនឹងជែល ឬអាកុលលាងដៃ នៅឲ្យឆ្ងាយពីអ្នកជម្ងឺ និងទីកន្លែងដែលមានច្រើនជាដើម។ដូចនេះដើម្បីកាត់បន្ថយនូវភាពភ័យខ្លាចរបស់អ្នក អ្នកគួរតែមានទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកដែលមិនចូលចិត្តពន្លើសព័ត៌មាន ឬ ចូលចិត្តធ្វើឲ្យអ្នកភ័យខ្លាចជាការប្រសើរណាស់ទៅហើយ។
៦. ត្រូវចងចាំថា ពួកយើងទាំងអស់គ្នាកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងស្ថានភាពនេះដូចគ្នា
ក្នុងស្ថានភាពដែលយ៉ាប់យឺន បែបនេះ វាមិនមែនជាពេលដែលអ្នកមានការឈ្លោះប្រកែកគ្នាដោយសារបញ្ហានយោបាយឬបញ្ហាប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនោះទេ ឬក៏វាយមកទៅលើបុគ្គលណានោះទេ តែវាគឺជាពេលដែលអ្នកត្រូវរកវិធីសាស្រ្តដោះស្រាយទាំងអស់គ្នាដើម្បីឲ្យរួចពីវិបត្តិដ៏កាចសាហាវមួយនេះ។រួមគ្នាដើម្បីកែប្រែនិងដោះស្រាយវិបត្តិទាំងនោះដើម្បីឲ្យអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាងប្រែក្លាយមកជាធម្មតានិងល្អប្រសើរវិញ។
៧. បង្ហាញថាអ្នកក៏ឋិតនៅក្នុងភាពងាយរងគ្រោះដូចគ្នា
នៅពេលដែលអ្នកបង្ហាញទៅកាន់អ្នកដទៃថាអ្នកក៏កំពុងតែឋិតនៅស្ថានភាពដូចពួកគេដែរនោះ ពួកគេប្រាកដជាគិតថាពួកគេមិនមែនជាមនុស្សតែម្នាក់ទេដែលជួបនឹងបញ្ហាបែបនេះ។យ៉ាងណាមិញសិស្សានុសិស្សដែលបានឈប់សម្រាកនៅផ្ទះនោះក៏ដូច្នឹងដែរ ពួកគេមិនមែនត្រូវបានឲ្យឈប់តែមួយឬពីរសាលានោះទេ ប៉ុន្តែគឺត្រូវបានឲ្យបិទទូទាំងពិភពលោក ដើម្បីចៀសផុតពីការឆ្លងរាតត្បាតជម្ងឺកូវីដ១៩នេះ ហើយអ្នកក៏មិនមែនជាមនុស្សតែម្នាក់ដែលជាប់ឃុំនៅផ្ទះដែរ ប៉ុន្តែនៅមានមនុស្សជាច្រើនទៀតដែរត្រូវបានហាមឃាត់មិនឲ្យចេញទៅខាងក្រៅផងដែរ។ចំណែកឯ ការរកស៊ីរបស់អាជីវករមួយចំនួនធំក៏ជួបនូវបញ្ហាទាំងអស់នេះដូចគ្នាដែរពោល គឺ ការរកស៊ីរបស់ពួកគេមានការធ្លាក់ចុះ ខាតឡុងចុងនិង ត្រូវបិទដោយសារតែមនុស្សមិនសូវចេញទៅក្រៅញាំអី មិនសូវជាទៅទិញរបស់របរច្រើនដូចមុន។ពេលដែលអ្នកបានដឹងថាមនុស្សគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែត្រូវជួបនូវបញ្ហា និង ភាពលំបាកទាំងនោះ គឺវាជួយកាត់បន្ថយកុំឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាអ្នកទទួលសម្ពាធ ឬ រងគ្រោះតែម្នាក់ឯង។
