នៅពេលអ្នក និងក្រុមរបស់អ្នកមានអារម្មណ៍ថាមិនដឹងធ្វើមិចនៅពេលមានបញ្ហា វាអាចជាការលំបាកក្នុងការស្វែងរកផ្លូវឆ្ពោះទៅមុខ។ នេះគឺជាបច្ចេកទេស 3 ដើម្បីជួយក្រុមរបស់អ្នករុករកក្នុងស្ថានភាពបែបនេះ៖

1. វគ្គបំផុសគំនិត៖ ប្រមូលផ្តុំក្រុមរបស់អ្នករួមគ្នាសម្រាប់វគ្គបំផុសគំនិតដែលផ្តោតលើបញ្ហាដែលមាននៅក្នុងដៃ។ លើកទឹកចិត្តអ្នកគ្រប់គ្នាឱ្យចែករំលែកគំនិតរបស់ពួកគេ ទោះបីជាពួកគេមើលទៅមិនធម្មតាយ៉ាងណាក៏ដោយ។ តាមរយៈការប្រើប្រាស់ប្រាជ្ញារួម និងភាពច្នៃប្រឌិតរបស់ក្រុមរបស់អ្នក អ្នកអាចរកឃើញដំណោះស្រាយប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត ដែលប្រហែលជាមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។

2. បំបែកបញ្ហា៖ ពេលខ្លះបញ្ហាអាចហាក់ដូចជាលើសលប់នៅពេលមើលទាំងស្រុង។ បំបែកបញ្ហាទៅជាផ្នែកតូចៗ និងអាចគ្រប់គ្រងបានច្រើនជាងនេះ។ បន្ទាប់មក ដោះស្រាយជាប្រព័ន្ធនូវសមាសធាតុនីមួយៗម្តងមួយៗ។ វិធីសាស្រ្តនេះអាចជួយក្រុមរបស់អ្នកទទួលបានភាពច្បាស់លាស់ និងកំណត់ដំណោះស្រាយសក្តានុពលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព។

3. ស្វែងរកទស្សនៈខាងក្រៅ៖ ពេលខ្លះ ទស្សនៈខាងក្រៅអាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃដែលអ្នក និងក្រុមរបស់អ្នកប្រហែលជាបានមើលរំលង។ ពិចារណាទាក់ទងទៅមិត្តរួមការងារ អ្នកណែនាំ ឬអ្នកជំនាញក្នុងឧស្សាហកម្ម ដើម្បីទទួលបានដំបូន្មាន និងការណែនាំ។ ទស្សនៈថ្មីរបស់ពួកគេអាចជួយបំភ្លឺផ្លូវថ្មីឆ្ពោះទៅមុខ និងជំរុញដំណោះស្រាយប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតចំពោះបញ្ហា។

តាមរយៈការប្រើបច្ចេកទេសទាំងនេះ អ្នកអាចជួយក្រុមរបស់អ្នកឱ្យយកឈ្នះលើអារម្មណ៍នៃភាពងងឹតងងុលដោយបញ្ហា និងស្វែងរកភាពច្បាស់លាស់ និងទិសដៅដែលត្រូវការដើម្បីរុករកក្នុងស្ថានភាពលំបាក។

ការសុំជំនួយនៅកន្លែងធ្វើការគឺជាជំនាញដ៏មានតម្លៃដែលអាចនាំទៅរកលទ្ធផលកាន់តែប្រសើរ និងជំរុញកិច្ចសហការ។ នេះគឺជាគន្លឹះមួយចំនួនដើម្បីសុំជំនួយនៅកន្លែងធ្វើការប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព៖

1. ត្រូវ​យល់​ច្បាស់​អំពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ការ៖ មុន​នឹង​ទៅ​រក​នរណា​ម្នាក់​ដើម្បី​សុំ​ជំនួយ សូម​ចំណាយ​ពេល​ដើម្បី​បញ្ជាក់​ឱ្យ​ច្បាស់​អំពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ។ ពន្យល់ពីបញ្ហា ឬសំណួររបស់អ្នកឱ្យបានច្បាស់លាស់ដើម្បីឱ្យមនុស្សដែលអ្នកកំពុងសួរយល់ពីរបៀបដែលពួកគេអាចជួយអ្នកបាន។

2. ជ្រើសរើសមនុស្សត្រឹមត្រូវ៖ ពិចារណាថាតើបុគ្គលណាដែលល្អបំផុតដើម្បីសុំជំនួយគឺផ្អែកលើជំនាញ ភាពអាចរកបាន និងទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នក។ ស្វែងរកអ្នកដែលមានចំណេះដឹង ឬធនធានដើម្បីជួយអ្នកប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។

3. ពេលវេលា៖ ជ្រើសរើសពេលវេលាសមស្របមួយដើម្បីសុំជំនួយ ត្រូវច្បាស់ថាអ្នកដែលអ្នកសួរត្រូវតែមិនរវល់ពេក ឬតានតឹង។ ជៀសវាងការរំខានពួកគេអំឡុងពេលកិច្ចការសំខាន់ៗ ឬកិច្ចប្រជុំ។ កំណត់ពេលវេលាដើម្បីនិយាយប្រសិនបើចាំបាច់។

4. ត្រូវ​គោរព និង​គួរសម៖ ចូល​ទៅ​ជិត​ការ​សន្ទនា​ដោយ​សំឡេង​គួរសម។ ទទួលស្គាល់ជំនាញរបស់អ្នកដទៃ និងបង្ហាញពីការដឹងគុណចំពោះឆន្ទៈរបស់ពួកគេក្នុងការជួយអ្នក។ 

5.​ សួរសំណួរបើកចំហរ៖ លើកទឹកចិត្តឱ្យមានការសន្ទនាដោយសួរសំណួរបើកចំហដែលអញ្ជើញអ្នកផ្សេងទៀតឱ្យចែករំលែកការយល់ដឹង និងជំនាញរបស់ពួកគេ។ ស្តាប់យ៉ាងសកម្មចំពោះការឆ្លើយតបរបស់ពួកគេ ហើយបើកទូលាយចំពោះការផ្ដល់យោបល់ ឬដំណោះស្រាយជំនួស។

6. តាមដាន៖ បន្ទាប់ពីទទួលបានជំនួយ សូមតាមដានជាមួយបុគ្គលនោះ ដើម្បីថ្លែងអំណរគុណ និងប្រាប់ពួកគេពីរបៀបដែលជំនួយរបស់ពួកគេបានជួយអ្នក។ ការផ្តល់មតិកែលម្អបង្ហាញពីការដឹងគុណ និងពង្រឹងទំនាក់ទំនងការងារជាវិជ្ជមាន។

7. រៀនពីបទពិសោធន៍៖ ប្រើឱកាសដើម្បីរៀនពីមនុស្សដែលអ្នកកំពុងសុំជំនួយ។ យកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវិធីសាស្រ្ត និងបច្ចេកទេសដោះស្រាយបញ្ហារបស់ពួកគេ ដូច្នេះអ្នកអាចអនុវត្តវានៅពេលអនាគត។

8. ​មានទំនុកចិត្ត៖ ចូលទៅជិតស្ថានភាពដោយទំនុកចិត្ត និងវិជ្ជាជីវៈ។ ទទួលស្គាល់ថាការសុំជំនួយគឺជាសញ្ញានៃភាពខ្លាំង មិនមែនជាភាពទន់ខ្សោយ ហើយបង្ហាញពីការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់អ្នកក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយ និងការសម្រេចបានជោគជ័យក្នុងតួនាទីរបស់អ្នក។

សព្វថ្ងៃនេះនៅលើទីផ្សារមានការប្រកួតប្រជែងខ្ពស់ណាស់។ ហើយគ្រប់គ្នាប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យាផ្សេងៗគ្នាជាច្រើន ដោយប្រើទិន្នន័យ និង AI ដើម្បីជួយក្នុងការធ្វើទីផ្សារ។ ប៉ុន្តែជាមួយនឹងម៉ាកយីហោដែលមានការយល់ដឹងស៊ីជម្រៅអំពីការគិត និងចិត្តវិទ្យារបស់ទស្សនិកជនគោលដៅ ពួកគេអាចធ្វើទីផ្សារដើម្បីបង្កើត Emotional Engagement ជាមួយនឹងវិធីសាស្រ្តទាំង 5 នេះដែលនឹងធ្វើឱ្យពួកគេនាំមុខការប្រកួតប្រជែង៖

1. ការនិយាយពិត៖ ចែករំលែករឿងពិតដែលឆ្លើយតបនឹងទស្សនិកជនរបស់អ្នក និយាយរឿងរ៉ាវរបស់មនុស្សនៅពីក្រោយផលិតផល ឬសេវាកម្មរបស់អ្នក។ ភាពត្រឹមត្រូវបង្កើតការជឿទុកចិត្ត និងទំនាក់ទំនងផ្លូវចិត្ត។
2. ស្គាល់ទស្សនិកជនរបស់អ្នក៖ ស្វែងយល់ពីតម្រូវការ បំណងប្រាថ្នា និងចំណុចឈឺចាប់របស់អ្នកទស្សនារបស់អ្នក។ រៀបចំការផ្ញើសារ និងខ្លឹមសាររបស់អ្នក ដើម្បីដោះស្រាយអារម្មណ៍ និងសេចក្តីប្រាថ្នារបស់ពួកគេ។ ប្រើការស្រាវជ្រាវទស្សនិកជន និងការវិភាគទិន្នន័យ ដើម្បីទទួលបានការយល់ដឹងអំពីចំណូលចិត្ត និងអាកប្បកិរិយារបស់ពួកគេ។
3. បង្កើតរូបភាពទាក់ទាញ៖ ប្រើខ្លឹមសារដែលទាក់ទាញដោយមើលឃើញ ដូចជារូបភាព វីដេអូ និងក្រាហ្វិក ដើម្បីរំលេចអារម្មណ៍ និងចាប់យកចំណាប់អារម្មណ៍។ បញ្ចូលធាតុដូចជាចិត្តវិទ្យា និងបច្ចេកទេសថ្មីដើម្បីបង្កើតបទពិសោធន៍ដែលមើលឃើញគួរឱ្យចងចាំ។
4. ការយល់ចិត្ត៖ បង្ហាញការយល់ចិត្តចំពោះទស្សនិកជនរបស់អ្នកដោយទទួលស្គាល់អារម្មណ៍ និងបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ។ បង្ហាញការយល់ដឹង និងផ្តល់ដំណោះស្រាយចំពោះបញ្ហាប្រឈមរបស់ពួកគេ។ ការប្រាស្រ័យទាក់ទងប្រកបដោយភាពវៃឆ្លាត បង្កើតទំនាក់ទំនង និងជំរុញទំនាក់ទំនង។

5. ការភ្ញាក់ផ្អើល និងរីករាយ៖ ធ្វើឱ្យទស្សនិកជនរបស់អ្នកភ្ញាក់ផ្អើលជាមួយនឹងកាយវិការ ការផ្តល់ជូន ឬបទពិសោធន៍ដែលមិននឹកស្មានដល់។ 

តាមរយៈការបញ្ចូលអាថ៌កំបាំងទាំងនេះទៅក្នុងយុទ្ធសាស្ត្រទីផ្សាររបស់ពួកគេ ម៉ាកនានាអាចបង្កើតការទាក់ទាញអារម្មណ៍ប្រកបដោយអត្ថន័យជាមួយទស្សនិកជន ដែលនាំឱ្យមានការបង្កើនភាពស្មោះត្រង់ ការតស៊ូមតិ និងភាពជោគជ័យរយៈពេលវែង។

ម៉ូតូ​មាន​ចំនួន​គ្រោះថ្នាក់​ច្រើន​ជាង​គេ​បើ​ធៀប​នឹង​ប្រភេទ​យានយន្ត​ផ្សេង​ទៀត។ មួយផ្នែកនេះកើតចេញពីអាកប្បកិរិយាបើកបរដែលបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនអ្នក និងមិត្តរួមដំណើររបស់អ្នក។ ដូច្នេះសូមណែនាំអំពីអាកប្បកិរិយាប្រថុយប្រថានចំនួន 7 ពីការជិះម៉ូតូដែលគួរជៀសវាង៖

1. មិនពាក់មួកសុវត្ថិភាព៖ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នៃការរងរបួសក្បាលដោយមិនបានពាក់មួកសុវត្តិភាព។

2. កាន់ទូរសព្ទហើយជិះដោយដៃម្ខាង៖ ជិះម៉ូតូដោយដៃម្ខាង ពេលកំពុងប្រើទូរស័ព្ទ វាបង្កើនហានិភ័យនៃគ្រោះថ្នាក់ដោយសារអ្នកបើកបរខ្វះការផ្តោតអារម្មណ៍។

3.ជិះ​ម៉ូតូ​បញ្ច្រាស​ទិស៖ បង្កើនហានិភ័យនៃគ្រោះថ្នាក់ និងការប៉ះទង្គិចយ៉ាងងាយស្រួល។

4. ជែងក្នុងចម្ងាយជិត៖​ ការជែងក្នុងទីជិត​​ ឬឆ្ងាយបង្កើនហានិភ័យនៃការប៉ះទង្គិច អាចបង្កគ្រោះថ្នាក់បាន។

5. ប៉ោលនៅខាងក្រោយឡានធំ៖​ ការ​ជិះ​ម៉ូតូ​តាម​ពី​ក្រោយ​រថយន្ត​ធំ​ធ្វើ​ឱ្យ​អ្នក​មើល​មិន​ឃើញ​ស្ថានភាព​ខាង​មុខ។ ប្រសិនបើមានការចាប់ហ្វ្រាំងភ្លាមៗ អ្នកអាចចាប់ហ្វ្រាំងមិនទាន់ធ្វើឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់បាន។ 

6. ឆ្លងផ្លូវ ឬការចាកចេញពីផ្លូវមួយៗដោយមិនមើលឡាន ម៉ូតូ៖ ការ​ជិះ​ម៉ូតូ​ចេញ​ពី​ផ្លូវ​ត្រូវ​ប្រយ័ត្ន​រថយន្ត​ដែល​នៅលើ​ផ្លូវ​ធំ។ អ្នកគួរតែបញ្ឈប់រថយន្តទាំងស្រុង រួចការមើលឆ្វេង និងស្តាំ ដើម្បីប្រាកដថាវាមានសុវត្ថិភាព។

7. បត់មិនសុីញ៉ូរ៖ ការបត់ភ្លាមៗ​ ការភ្លេចសុីញ៉ូរហើយបត់ ជាការបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់ខ្លួនឯង និងអ្នករួមដំណើរ។ អ្នកគួរសុីញ៉ូរ 15-20ម៉ែត្រមុនបត់ដើម្បីឲ្យអ្នកដំណើរខាងក្រោយមានការប្រុងប្រយ័ត្ន។

បើ​អ្នក​ប្រើ​ម៉ូតូ​ហើយ​កំពុង​ប្រព្រឹត្ត​បែប​នេះ​មែន អ្នកគួរតែផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់របស់អ្នក ដើម្បីជៀសវាងការធ្វើរឿងទាំងនេះ។ វានឹងជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃគ្រោះថ្នាក់សម្រាប់ខ្លួនអ្នក និងអ្នកប្រើប្រាស់ផ្លូវទាំងអស់។

ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​អាជីព​​ទៅ​ភាព​ជា​សហគ្រិន​អាច​ជា​ដំណើរ​ដ៏​រីករាយ ប៉ុន្តែ​មាន​ការ​លំបាក។ នេះគឺជាជំហានប្រាំពីរដើម្បីជួយអ្នកធ្វើការផ្លាស់ប្តូរនេះដោយជោគជ័យ៖

1. ការវាយតម្លៃខ្លួនឯង៖ វាយតម្លៃជំនាញ បទពិសោធន៍ និងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់អ្នក ដើម្បីកំណត់ពីឱកាសអាជីវកម្មដែលស្របនឹងភាពខ្លាំង និងចំណាប់អារម្មណ៍របស់អ្នក។ ពិចារណាពីអ្វីដែលអ្នកអាចផ្តល់ជូនក្នុងនាមជាសហគ្រិន និងប្រភេទអាជីវកម្មដែលអ្នកចង់ចាប់ផ្តើម។

2. ការស្រាវជ្រាវ៖ ធ្វើការស្រាវជ្រាវទីផ្សារឱ្យបានហ្មត់ចត់ ដើម្បីស្វែងយល់ពីទិដ្ឋភាពឧស្សាហកម្ម ទីផ្សារគោលដៅ ការប្រកួតប្រជែង និងបញ្ហាប្រឈមដែលអាចកើតមាន។ 

3. បង្កើតផែនការអាជីវកម្ម៖ បង្កើតផែនការអាជីវកម្មដ៏ទូលំទូលាយមួយដែលបង្ហាញពីគំនិតអាជីវកម្មរបស់អ្នក ទីផ្សារគោលដៅ ផលិតផល ឬសេវាកម្ម យុទ្ធសាស្រ្តទីផ្សារ ការព្យាករណ៍ហិរញ្ញវត្ថុ និងផែនការប្រតិបត្តិការ។ ផែនការអាជីវកម្មដែលបានកំណត់យ៉ាងល្អនឹងបម្រើជាផែនទីបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់ដំណើរអាជីវកម្មរបស់អ្នក។

4. បង្កើតបណ្តាញរបស់អ្នក៖ ប្រើប្រាស់បណ្តាញវិជ្ជាជីវៈរបស់អ្នកដើម្បីស្វែងរកដំបូន្មាន ការណែនាំ និងការគាំទ្រពីសហគ្រិនដែលមានបទពិសោធន៍ អ្នកជំនាញក្នុងឧស្សាហកម្ម និងអ្នកជំនាញផ្សេងទៀត។ បណ្តាញអាចផ្តល់នូវការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃ ធនធាន និងឱកាសសម្រាប់ការសហការ។

5. ទទួលបានជំនាញចាំបាច់៖ កំណត់គម្លាតណាមួយនៅក្នុងជំនាញរបស់អ្នក ហើយទទួលបានចំណេះដឹង និងជំនាញចាំបាច់ដើម្បីដំណើរការអាជីវកម្មជោគជ័យ។ នេះអាចរួមបញ្ចូលការទទួលយកវគ្គសិក្សា ចូលរួមសិក្ខាសាលា ឬស្វែងរកការណែនាំដើម្បីអភិវឌ្ឍជំនាញក្នុងផ្នែកដូចជា ហិរញ្ញវត្ថុ ទីផ្សារ ការលក់ និងការគ្រប់គ្រង។

6. កំណត់ធនធានហិរញ្ញវត្ថុ៖ កំណត់ធនធានហិរញ្ញវត្ថុដែលត្រូវការដើម្បីបើកដំណើរការ និងទ្រទ្រង់អាជីវកម្មរបស់អ្នក ហើយស្វែងរកជម្រើសផ្តល់មូលនិធិផ្សេងៗ។ បង្កើតផែនការថវិកា និងហិរញ្ញវត្ថុជាក់ស្តែង ដើម្បីធានាថាអ្នកមានមូលនិធិគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីគាំទ្រដល់ការបណ្តាក់ទុនសហគ្រិនរបស់អ្នក។

7. ធ្វើសកម្មភាព៖ នៅពេលដែលអ្នកមានផែនការអាជីវកម្មរឹងមាំ និងធនធានចាំបាច់រួចហើយ សូមចាត់វិធានការយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ដើម្បីចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មរបស់អ្នក។ ចាប់ផ្តើមតូច សាកល្បងគំនិតរបស់អ្នក ហើយធ្វើម្តងទៀតដោយផ្អែកលើមតិកែលម្អ និងលទ្ធផល។ ទទួលយកបញ្ហាប្រឈម និងភាពមិនប្រាកដប្រជានៃភាពជាសហគ្រិនដោយភាពធន់ ការតស៊ូ និងផ្នត់គំនិតរីកចម្រើន។

ដោយធ្វើតាមជំហានទាំងនេះ ហើយប្តេជ្ញាបន្តការសិក្សា និងការសម្របខ្លួន អ្នកអាចផ្លាស់ប្តូរពីអាជីពទៅជាសហគ្រិន និងកសាងអាជីវកម្មដែលរីកចម្រើនដោយជោគជ័យ។