នៅក្នុងយុគសម័យមួយដែលមានភាពជឿនលឿននៃបច្ចេកវិទ្យាយ៉ាងឆាប់រហ័ស និងភាពមិនច្បាស់លាស់ អាជីវកម្មត្រូវតែផ្តល់អាទិភាពដល់ការអភិវឌ្ឍន៍ទេពកោសល្យដើម្បីបន្តទៅមុខ។ អនាគតនៃការងារប្រហែលជាមិនអាចទាយទុកជាមុនបាន ប៉ុន្តែគុណសម្បត្តិមួយចំនួនតែងតែមានតម្លៃមិនអាចកាត់ថ្លៃបាន។ នេះជាការយល់ដឹងសំខាន់ៗពីអត្ថបទរបស់ Harvard Business Review របស់សាកលវិទ្យាល័យ Harvard ថ្មីៗនេះស្តីពីការរៀបចំទេពកោសល្យសម្រាប់អនាគតមិនច្បាស់លាស់៖
ចាប់យកជំនាញមុន៖ លើសពីការផ្លាស់ប្តូរជំនាញឡើងវិញ ឬបង្កើនជំនាញឲ្យកាន់តែល្អ ស្ថាប័នគួរតែផ្តោតលើ “បុរេ-ជំនាញ” ដែលជាការរៀបចំទេពកោសល្យសម្រាប់តួនាទី និងជំនាញដែលមិនទាន់មាននៅឡើយ។ វិធីសាស្រ្តបុរេសកម្មនេះធានាថានិយោជិតអាចត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចសម្រាប់អ្វីៗដែលអាចកើតឡើងនាពេលអនាគត។
ផ្តល់អាទិភាពដល់សក្តានុពលជាជាងបទពិសោធន៍ពីអតីតកាល៖ ដោយសារភាពពាក់ព័ន្ធនៃជំនាញបច្ចុប្បន្នមានការថយចុះ ឬជំនាញពីមុនអាចនឹងហួសសម័យ ការជ្រើសរើស និងតម្លើងតួរនាទីគួរតែផ្តល់អាទិភាពដល់ជំនាញទន់ដូចជា ការចង់ដឹង ភាពធន់ និងការសម្របខ្លួននិងបត់បែនជាងជំនាញរឹង។ ការផ្តោតអារម្មណ៍គួរតែផ្តោតលើអ្វីដែលបុគ្គលអាចសម្រេចបាននាពេលអនាគតជាជាងការសម្រេចបានកាលពីអតីតកាលរបស់ពួកគេ។
ផ្តល់មតិស្ថាបនា៖ មតិកែលម្អដែលផ្អែកលើទិន្នន័យនឹងជួយបុគ្គលិកតម្រង់ពកោសល្យរបស់ពួកគេជាមួយនឹងតម្រូវការរបស់ស្ថាប័ននាពេលអនាគត។ អ្នកដឹកនាំគួរតែដើរតួជាគ្រូបង្វឹក ដោយណែនាំបុគ្គលិកឱ្យសម្រេចបាននូវសក្តានុពលពេញលេញរបស់ពួកគេ។
ពង្រីកលំហរទេពកោសល្យ៖ ជំនួសឱ្យបុគ្គលិកធ្វើនៅក្នុងតួនាទីជាក់លាក់ណាមួយ ស្ថាប័នគួរតែជួយពួកគេឱ្យអភិវឌ្ឍជំនាញឲ្យបានទូលំទូលាយ។ នេះមិនត្រឹមតែធ្វើឱ្យពួកគេមានភាពបត់បែនប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំងលើកកម្ពស់ភាពចម្រុះ និងការរួមបញ្ចូលគ្រប់ជ្រុងជ្រោយផងដែរ។
ផ្តល់អំណាចដល់អ្នកគ្រប់គ្រងថ្នាក់កណ្តាល៖ អ្នកគ្រប់គ្រងថ្នាក់កណ្តាលដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការដោះសោសក្តានុពលរបស់មនុស្ស។ តួនាទីរបស់ពួកគេមានការវិវត្តនិងផ្លាស់ប្តូរ ហើយឥឡូវនេះពួកគេត្រូវការគ្រប់គ្រងក្រុមដោយប្រើប្រាស់វិធីកូនកាត់ ដោយធានាសុវត្ថិភាពផ្លូវចិត្ត និងបន្សាំភាពស្មុគស្មាញនៃយុគសម័យ AIនិងមនុស្ស។
វិនិយោគលើជំនាញភាពជាអ្នកដឹកនាំសម្រាប់អនាគត៖ អ្នកដឹកនាំនៅថ្ងៃស្អែកត្រូវបំពាក់ដោយជំនាញទន់ សមត្ថភាពក្នុងការបំផុសគំនិត និងចក្ខុវិស័យដើម្បីដឹកនាំនៅក្នុងពិភពលោកដែលរួមរស់ដោយមនុស្ស និង AI ។ ភាពជាអ្នកដឹកនាំគួរតែនិយាយអំពីការរួមបញ្ចូល ភាពចម្រុះនៃការយល់ដឹង និងសមត្ថភាពក្នុងការសម្របខ្លួនទៅនឹងការផ្លាស់ប្តូរ។
សរុបមក ខណៈពេលដែលបច្ចេកវិទ្យាកំពុងវិវឌ្ឍឥតឈប់ឈរ ទំនួលខុសរបស់យើងគឺត្រូវផ្តោតការអភិវឌ្ឍលើធនធានមនុស្សដើម្បីធានាថា ទេពកោសល្យរបស់មនុស្សមានការវិវត្តស្របគ្នា។ ដោយផ្តោតលើយុទ្ធសាស្ត្រទាំងនេះ ស្ថាប័នអាចទាញយកសក្តានុពលពេញលេញនៃកម្លាំងការងាររបស់ពួកគេ ដោយធានាបាននូវអនាគតរុងរឿង និងប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត។
