មិនថាតែការបង្រៀន ការរកស៊ី ឬមួយក៏ការដឹកនាំទេ យើងចាំបាច់ត្រូវតែចេះផ្លាស់ប្ដូរស្ថានការណ៍អ្វីមួយឲ្យស្របទៅតាមកាលៈទេសៈរបស់វា។ បើសិនអ្នកជាអាជីវករ អ្នកត្រូវចាត់ចែងការលក់ដូររបស់អ្នកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ មានន័យថា បើសិនជាអ្នកប្រកបអាជីវកម្មខ្នាតតូច គឺអ្នកត្រូវអ្វីតាមដែលអ្នកអាចទៅរួច តែបើសិនជាអ្នកឋិតនៅក្នុងអាជីវកម្មខ្នាតធំ អ្នកត្រូវពង្រីកទាំងមុខងារការងារ ទាំងទីតាំង និងគុណភាពនៃផលិតផលផងដែរ ដើម្បីឲ្យស្របទៅតាមស្តង់ដាក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នក។ យ៉ាងណាមិញ ចំពោះអ្នកដឹកនាំក៏អ៊ីចឹងដែរ អ្នកត្រូវផ្លាស់ប្ដូររបៀបដឹកនាំរបស់អ្នកទៅតាមស្ថានភាព និងចំនួនសមាជិកកូនក្រុមរប​ស់អ្នក ។ ហើយចំណុចទាំង៥ខាងក្រោមនេះដែរ គឺជាភាពផ្ទុយគ្នាដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតរវាងការគ្រប់គ្រងក្រុមតូចនិងក្រុមធំ៖

១ គ្រប់គ្រងដោយផ្ទាល់និងមិនផ្ទាល់

ក្នុងនាមជាអ្នកដឹកនាំ ប្រសិនបើនៅក្នុងក្រុមរប​ស់អ្នកមានគ្នាតែ៥នាក់ នោះអ្នកនឹងងាយស្រួលក្នុងការគ្រប់គ្រង រក្សាទំនាក់ទំនងបានល្អ មានភាពជិតស្និតជាមួយសមាជិកក្រុម ដឹងច្បាស់ពីទុក្ខលំបាក ផលវិបាករបស់កូនក្រុមរបស់អ្នក ថែមទាំងដឹងច្បាស់ពីគុណភាពការងាររបស់កូនក្រុមនីមួយៗថាពួកគេជំនាញលើអ្វី និងពូកែខាងអ្វីជាដើម។ ប៉ុន្តែបើសិនជាអ្នកមានសមាជិករហូតទៅដល់៣០អ្នកវិញ​តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណា? តើអ្នកត្រូវចំណាយពេលរាល់៣០នាទីជាមួយបុគ្គលិកក្នុងមួយនាក់ឬយ៉ាងណា? ពិតណាស់អ្នកមិនអាចនៅបន្តនូវសកម្មភាពអស់ទាំងនេះបានទេ ព្រោះវានឹងធ្វើឲ្យដំណើរការអាជីវកម្មរបស់អ្នករាំងស្ទះ ឬជួបបញ្ហាណាមួយដោយចៃដន្យក៏ថាបាន។គឺវាដល់ពេលដែលអ្នកត្រូវផ្លាស់ប្ដូរឥរិយាបទនៃការគ្រប់គ្រងរប​ស់អ្នកហើយ។

២ មនុស្សគិតមកលើអ្នកក្នុងផ្លូវផ្សេងគ្នា

វាមិនមែនជាបញ្ហាទេថា​តើអ្នកមើលមកខ្លួនអ្នកយ៉ាងម៉េចទេ តែនៅពេលណាដែលមនុស្សស្គាល់អ្នកមិនច្បាស់ ហើយគិតថាអ្នកមានតួនាទីធំដុំ នោះពួកគេមិនហ៊ានជាប្រាប់អ្នកអំពីកំហុស ឬភាពអាក្រក់រប​ស់អ្នកឡើយ ព្រោះពួកគេខ្លាចអ្នកអាម៉ាស់ឬមានការអន់ចិត្តចំពោះការរិះគន់ចំៗបែបនេះ ឬមួយក៏ពួកគេមិនចង់ដាក់បន្ទុកជាបញ្ហាដល់អ្នកនោះទេ។ តែជាសំណាងល្អ  អ្នកនៅមានវិធានការណ៍តបតមួយចំនួន អាចធ្វើឲ្យមនុស្សទាំងនោះប្រាប់អ្នកអំពីការពិត រួមមាន៖ អ្នកសង្កត់ធ្ងន់ថាអ្នករីករាយនឹងស្វាគមន៍រាល់មតិរិះគន់ទាំងឡាយនិងផ្ដល់ជារង្វាន់ចំពោះអ្នកដែលបានបញ្ចេញមតិ។ បង្ហាញថាអ្នកមានទំនួលខុសត្រូវរាល់កំហុសទាំងឡាយដែលបានធ្វើព្រោះអ្នកក៏ជាមនុស្សដូចពួកគេដែរ ឬមួយក៏ប្រើជាភាសានិយាយបែបទន់ភ្លន់និងគួរសមដូចជា ការនិយាយបកស្រាយរបស់ខ្ញុំប្រហែលជាមានចំណុចខុសខ្លះៗហើយ ដូចនេះបើសិនជាមានមតិផ្សេង ឬមានការមិនយល់ស្របអាចផ្ដល់ជាគំនិតផ្សេងបាន។

៣ ផ្លាស់ប្ដូរស្ថានភាពរាល់ពេលរាល់ថ្ងៃ

ពេលដែលខ្ញុំគ្រប់គ្រងក្រុមដែលមានចំនួនតិច គឺខ្ញុំតែងតែចំណាយពេលនាពេលរសៀលរបស់ខ្ញុំដើម្បីស្វែងរកនូវគំនិតថ្មីៗជាមួយនឹងកូនក្រុមរបស់ខ្ញុំ ហើយមានភាពច្បាស់លាស់ក្នុងការគ្រប់គ្រងពួកគេ។​ ចាប់តាំងពីមានការកើនឡើងនូវសមាជិកកាន់ច្រើនមក​ គឺខ្ញុំត្រូវការពេលវេលាយូរដើម្បីផ្ដោតលើប្រធានបទតែមួយ ហើយត្រូវមានភាពឈ្លាសវៃក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា ឬ បកស្រាយនូវគម្រោងណាមួយភ្លាមៗ​ ដែលវាធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍វិលវល់ ហើយមានអារម្មណ៍ថាត្រូវធ្វើអ្វីមួយទាំងបង្ខំ និងស្រ្តេស។ ប៉ុន្តែយូរៗទៅខ្ញុំគិតថាវាគឺជាការងារ គឺខ្ញុំត្រូវតែទទួលរ៉ាប់រងទ្វេដងបីដងនិងបួនដងនៃសមត្ថភាពរបស់ខ្ញុំក្នុងការប្ដូរបរិបទមួយនេះ។ វិធីដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំមានភាពងាយស្រួលចំពោះបញ្ហាទាំងនេះរួមមាន៖ការស្កេនប្រតិទិនរបស់ខ្ញុំរៀងរាល់ព្រឹកនិងរៀបចំការប្រជុំឲ្យមានលក្ខណៈត្រឹមត្រូវ។

៤ រើសយកនិងជ្រើសនូវការប្រយុទ្ធរបស់អ្នក

អ្នកត្រូវតែដឹងថាតើអ្វីជាជម្រើសដំបូង ឬជាអាទិភាពរបស់អ្នក? តើប្រធានបទបែបណាខ្លះដែលអ្នកយកចិត្តទុកដាក់ ហើយអ្នកនឹងគូរបន្ទាត់នៅឯណា? ខ្ញុំចំណាយពេលជាយូរដើម្បីទទួលបានប្រតិបត្តិការមួយប្រកបដោយផាសុខភាពនៅក្នុងពិភពលោកមួយដែលខ្ញុំជ្រើសរើស ហើយជ្រើសរើសអ្វីដែលសំខាន់បំផុត ឬអ្វីដែលជាបញ្ហាចម្បងដែលត្រូវដោះស្រាយបន្ទាន់។

៥ ជំនាញមនុស្សមានសារៈសំខាន់បំផុត

នៅពេលដែលអ្នកមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ អ្នកនឹងមានពេលកាន់តែតិចទៅជាមួយនឹងការងារដែលត្រូវនឹងជំនាញរបស់ខ្លួន។ អ្នកមានដែលឆ្ងល់ឬទេ ថាតើមនុស្សដែលមានតែជំនាញលក់ អាចធ្វើការគ្រប់គ្រង និងដំណើរការ​ស្ថាប័នវិស្វកម្ម ហើយ​អ្នកដែលពូកែ​ផ្នែក​ហិរញ្ញវត្ថុអាចខ្លាចជាអ្នកដឹកនាំទីផ្សារ​យ៉ាងឆ្នើមដោយវិធីណា? កិច្ចការងារមួយអាចឈានទៅរកភាពភាពជោគជ័យបាន​ ពួកគេត្រូវតែចេះអភិវឌ្ឍនិងកសាងនូវសម្ព័ន្ធភាពនៅក្នុងក្រុម ធ្វើឱ្យក្រុមការងារធ្វើការងារអស់ពីចិត្តពីថ្លើម បង្កើតក្រុមដែលពឹងផ្អែកលើខ្លួនឯង ចេះជ្រើសរើស​អ្នកដឹកនាំឆ្នើម បង្កើតចក្ខុវិស័យច្បាស់លាស់ និង មាន​ទំនាក់ទំនងល្អ។ មនុស្សដែលស្ទាត់ជំនាញទាំងនោះនឹងត្រូវបានបំពាក់យ៉ាងល្អដើម្បីដឹកនាំក្រុមគ្រប់ទំហំ មិនថាតូចឬក៏ធំឡើយ។

វប្បធម៌បានកំណត់នូវមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃភាពជោគជ័យ ប៉ុន្តែតើអ្វីជាវប្បធម៌ឈ្នះៗ?ពាក្យថាវប្បធម៌ គឺសំដៅទៅលើ ជំនឿ គំនិត គុណតម្លៃ ច្បាប់វិន័យ និងក្រមសីលធម៌នៅក្នុងអង្គភាពឬស្ថាប័នណាមួយ ហើយវប្បធម៌នេះដែរបានប​ង្ហាញពីរបៀបដែលមនុស្ស គិត​ អារម្មណ៍ដែលមនុស្សមាន និងសកម្មភាពដែលមនុស្សធ្វើជាក់ស្ដែង។ ក្រុមហ៊ុនមួយដែលមានការកំណត់នូវវប្បធម៌មួយជាក់លាក់ ច្បាស់លាស់ និងម៉ឺងមាត់ នោះសមិទ្ធផលដែលពួកគេនឹងទទួលបានក៏ល្អប្រសើរទៅតាមគោលការណ៍ទាំងអស់នេះដែរ។ ប្រសិនជាអង្គភាពមានវិន័យតឹងរឹង គោរពពេលវេលាជាមួយនឹងបុគ្គលិក នោះ អាកប្បកិរិយានៃការមកបំពេញការងារក៏ទៀងទាត់ដែរ ហើយបើសិនជាវប្បធម៌ក្នុងក្រុមហ៊ុនបានកំណត់ ពីសីលធម៌ គុណធម៌ គុណតម្លៃ និងមាន​គោលដៅជាក់លាក់ នោះប្រសិទ្ធភាពការងាររបស់បុគ្គលិករបស់អ្នកក៏កើនឡើងដែរ។ វប្បធម៌ដែលឈ្នះគឺជាវប្បធម៌ដែលបានកំណត់នូវឥរិយាបទត្រឹមត្រូវ វិជ្ជមាន និងមានការរំពឹងទុកខ្ពស់ដើម្បីទទួលបាននូវភាពជោគជ័យ។ដូចនេះ ទើបការកំណត់វប្បធម៌នូវក្នុងក្រុមហ៊ុនពិតជាមានសារៈសំខាន់ វាជួយបង្កើននូវភាពខ្លាំង និងការលូតលាស់របស់ក្រុមហ៊ុន។ខាងក្រោមនេះគឺជាជំហានទាំង៤ដែលខ្ញុំធ្លាប់ប្រើក្នុងនាមជាសហគ្រិនដើម្បីដោះស្រាយនឹងបញ្ហាប្រឈមទូទៅទាំងនេះ៖

១ បង្កើតនូវចក្ខុវិស័យហើយចែករំលែកវា

អ្នកត្រូវតែបង្ហាញនូវចក្ខុវិស័យរបស់អ្នក ហើយចែករំលែកទៅកាន់កូនក្រុមរបស់អ្នកដើម្បីឲ្យពួកគេយល់ច្បាស់ពីគោលដៅរបស់ក្រុមហ៊ុន។អ្នកត្រូវប្រាកដថាការបង្ហាញនូវចក្ខុវិស័យរបស់អ្នកត្រូវបញ្ចូលទាំងក្ដីសង្ឃឹម ក្ដីស្រមៃ និងការលើកទឹកចិត្តទៅដល់ពួកគេជាដើម។ លោក Elon Musk បានបង្ហាញពីចក្ខុវិស័យដ៏រស់រវើកនៅឯ SpaceX : បង្កើតយានអាវកាសមួយដែលអាចនាំមនុស្សទូទៅទៅកាន់ភពព្រះអង្គារ។ជាលទ្ធិផលអ្នករាល់គ្នាដែលធ្វើការនៅក្នុងក្រុមហ៊ុន SpaceX ដឹងថាបេសកកម្មនោះជាអ្វីហើយយល់ពីតួនាទីរបស់ពួកគេបានយ៉ាងច្បាស់លាស់ក្នុងការសម្រេចវា។វាគឺជាប្រភេទចក្ខុវិស័យមួយដែលជួយធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនទទួលបានជោគជ័យ។

២ ដឹងពីមូលហេតុដែលនៅពីក្រោយអាជីវកម្មរបស់អ្នក

ប្រសិនបើចក្ខុវិស័យរបស់អ្នកគឺជាអ្វី នោះជំនឿរបស់អ្នកគឺជាមូលហេតុ។ ប្រព័ន្ធជំនឿរបស់អ្នកត្រូវតែជាផ្នែកមួយនៃការប្រាប់ពីចក្ខុវិស័យរបស់អ្នក។ កូនក្រុមរបស់អ្នកត្រូវតែយល់ដឹងពីមូលហេតុរបស់អ្នក ថាហេតុអ្វីបានជាវាមានសារៈសំខាន់ចំពោះអ្នក។ដូចជានាយកប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុនSalesforceលោកMarc Benioffបានកំណត់ចក្ខុវិស័យរបស់គាត់ចំពោះក្រុមហ៊ុនហើយបាននិយាយអំពីគំរូបច្ចេកវិទ្យាថ្មី(Cloud)និងគំរូអាជីវកម្មថ្មី(Subscription service)ដែលហៅថា1-1-1ទៅកាន់កូនក្រុមដើម្បីឲ្យគេបានយល់ពីចក្ខុវិស័យរបស់ក្រុមហ៊ុនឲ្យបានកាន់តែច្បាស់លាស់ ហើយខិតខំបំពេញការងារឲ្យបានល្អ។

៣ ប្រាប់ពីការរំពឹងទុក

ដើម្បីធ្វើឲ្យដំណើរការ ការងារដែលអ្នកផ្ដល់ទៅឲ្យកូនក្រុមរបស់អ្នកប្រព្រឹត្តទៅបានយ៉ាងរលូន អ្នកត្រូវតែពន្យល់ពួកគេឲ្យយល់ពីអ្វីដែលអ្នកនឹងធ្វើ ហើយបង្ហាញពីភាពច្បាស់លាស់នូវអ្វីដែលអ្នករំពឹងទុកថានឹងទទួលបាន។ បន្ទាប់មកចូលរួមជាមួយពួកគេក្នុងការកំណត់នូវអ្វីដែលពួកគេនឹងធ្វើ ហើយនឹងត្រូវធ្វើវាឡើងនៅពេលណា។​ភាពច្បាស់លាស់នេះគឺចាំបាច់សម្រាប់ភាពជោគជ័យរប​ស់ពួកគេ និងក្រុមហ៊ុនទាំងមូល។ឧទាហរណ៍ដូចជាបុគ្គលិកគ្រប់រូបនៅAmazonត្រូវយល់ដឹងអំពីការរំពឹងទុករបស់Jeff Bezosទៅលើពួកគេ។ជាក់ស្ដែងនៅឆ្នាំ ១៩៩៧គាត់បានសរសេរជាលាយលក្ខណ៍អក្សរទៅម្ចាស់ភាគហ៊ុនAmazon ថា “នៅពេលដែលខ្ញុំសម្ភាសន៍មនុស្សខ្ញុំប្រាប់ពួកគេថា អ្នកអាចធ្វើការបានយូរ មានការព្យាយាម ឬក៏ឆ្លាត ប៉ុន្តែអ្នកមិនអាចជ្រើសរើសពីរនៅក្នុងចំណោមបីបានទេ”។ខ្ញុំចង់និយាយថាការរំពឹងរបស់Jeff Bezosគឺច្បាស់លាស់ ហើយមកដល់សព្វថ្ងៃនេះក្រុមហ៊ុនត្រូវបានគេស្គាល់ចំពោះក្រមសីលធម៌ការងារ។

៤ ធ្វើឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់

ជាមួយនឹងការកំណត់នូវការរំពឹងទុក គឺជាពេលដែលត្រូវណែនាំកូនក្រុមទាំងអស់ឲ្យមានទំនួលខុសត្រូវជាមួយនឹងការងារ។ អ្នកត្រូវជួយក្រុមរបស់អ្នក រៀនពីរបៀបរក្សាពិន្ទុសម្រាប់ខ្លួនឯង អភិវឌ្ឍសមត្ថភាពខ្លួនឯង និងលើកកម្ពស់ខ្លួនឯងឲ្យកាន់តែមានតម្លៃនិងមានការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់។ទាំងនេះវាគឺជាវប្បធម៌ឈ្នះមួយ ដែលអ្នកអាចពង្រឹងនូវឥរិយាបទខ្លួនឯង និងជួយឲ្យដំណើរការអាជីវកម្មកាន់តែទៅមុខយ៉ាងរលូន។អ្នកត្រូវដឹងថាមនុស្សដែលអ្នករាល់គ្នាឲ្យតម្លៃនិងផ្ដល់នូវការគោរពកោតសរសើរ គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលមានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ មានភាពម៉ឹងម៉ាត់ និងហ្មត់ចត់ជាមួយនឹងការងារ។

ភាពជាអ្នកដឹកនាំនរណាក៏មានដែរ ប៉ុន្តែមិនមែនគ្រប់គ្នាអាចដឹកនាំជីវិត ឬក៏ក្រុមហ៊ុនទៅបានយ៉ាងរលូននោះទេ តែអ្វីដែលសំខាន់គឺនៅលើខ្លួនយើង យើងជាអ្នកកំណត់ថា យើងត្រូតែប្រើវា ឬមួយក៏ទុកវាចោល។បើយើងក្រឡេកទៅមើលសត្វស្រមោចក៏ដឹងដែរទោះបីជាវាមានរាងតូចល្អិត មើលទៅដូចជាគ្មានកម្លាំង ក៏វាមានភាពជាអ្នកដឹកនាំនៅក្នុងខ្លួនដែរ។ ចុះចំណែកឯមនុស្សយើងវិញ មានមាឌធំ មានប្រាជ្ញាវាងវៃ មានអវៈយវៈគ្រប់គ្រាន់ ហេតុអ្វីបានជាយើងមិនព្រមអភិវឌ្ឍ សមត្ថភាពក្នុងការដឹកនាំរបស់យើង?ហើយហេតុអ្វីបានជាយើងមិនដឹកនាំជីវិតរបស់ខ្លួនឲ្យមានភាពល្អប្រសើរដូចសត្វស្រមោចទៅ?ខាងក្រោមនេះគឺជារឿងមួយដែលបង្ហាញពីសកម្មភាព និងអំពីភាពជាអ្នកដឹកនាំរបស់សត្វស្រមោច៖

នៅពេលមានស្រមោចមួយឃើញអាហារ ស្រមោចផ្សេងទៀតនឹងទៅប្រមូលនូវអាហារទាំងនោះភ្លាមៗដើម្បីយកទៅស្ដុកទុកបរិភោគពេលក្រោយ។ទាំងនេះគឺជាភាពសាមគ្គីគ្នាយ៉ាងរឹងមាំរបស់សត្វស្រមោច ពួកគេចេះជួយគ្នាទៅវិញទៅមក និងមិនដែលរត់ចោលគ្នាពេលមានបញ្ហាឡើយ។ នៅពេលដែលយើងបានមើលសកម្មភាពរបស់ពួកគេ វានឹងឆ្លុះបញ្ចាំងមកលើគំនិតរបស់យើង តើវាមិនល្អទេឬដែលជឿទុកចិត្តលើអ្នកដទៃដើម្បីជួយអ្នក?ខាងក្រោមនេះគឺជាមេរៀនភាពជាអ្នកដឹកនាំដែលយើងអាចរៀនពីស្រមោច៖

១ សត្វស្រមោចបានធ្វើការជាក្រុម៖

សត្វស្រមោចវាអាចបំពេញកិច្ចការងារបានយ៉ាងរលូន និងជោគជ័យ គឺវាប្រកាន់នូវទស្សនៈមួយគឺ សាមគ្គីភាពគឺជាភាពជោគជ័យដ៏ធំរាល់កិច្ចការទាំងអស់។ ដូចនេះយើងអាចនឹងបង្កើតក្រុមមួយដែលដឹកនាំដោយអ្នកជំនាញរួមគ្នា ធ្វើការរួមគ្នា បញ្ចេញមតិយោបល់រួមគ្នា និងទទួលបានជោគជ័យរួមគ្នា។

២ សត្វស្រមោចទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក៖

សត្វស្រមោចមានលក្ខណៈពិសេសរបស់វាគឺវាមិនក្បត់គ្នាជាដាច់ខាត ពួកវាតែងតែទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ហើយក៏មិនចេះលាក់លៀម។ សកម្មភាពរបស់សត្វស្រមោចបានធ្វើឲ្យយើងយកគំរូតាមពីភាពបោះបង់ចោលការយល់ឃើញ ថា​ មានតែការធ្វើការម្នាក់ឯងទេទើបខ្ញុំអាចធានាបាននូវគុណភាព និងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់។

៣ សត្វស្រមោចជាមនុស្សដែលចេះបើកចិត្ត

មានន័យថានៅពេលស្រមោចបានរកឃើញអាហារពួកគេបានជូនដំណឹងនេះទៅកាន់ស្រមោចផ្សេងទៀតដើម្បីមកជួយជញ្ជូនទៅស្ដុកទុក។ ចំណែកឯយើងផ្ទាល់ យើងអាចចែករំលែកគំនិតដែលយើងមាន ជាមួយនឹងមនុស្សដែលមានគំនិតដូចគ្នា។ ដូនេះយើងគួរតែរៀនបើកចិត្តទទួលគំនិតថ្មីៗពីមនុស្សជុំវិញខ្លួន។

៤ ស្រមោចគឺជាដៃគូហើយមានទំហំខុសៗគ្នា

“ខ្ញុំនឹងនាំជំនួយហើយធ្វើការងារទាំងនេះជាគម្រោងសម្រាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា តែមិនមែនសម្រាប់តែខ្ញុំម្នាក់” នេះគឺជាចំណុចមួយដែលយើងគួរតែរៀនពីស្រមោច ។ តាមតែអាចធ្វើទៅបាន សមាជិកក្រុមនីមួយៗនឹងទទួលបានការងារដោយផ្អែកលើសមត្ថភាពរបស់ពួកគេ។

“ខ្ញុំនឹងនាំជំនួយហើយធ្វើការងារទាំងនេះជាគម្រោងសម្រាប់ពួកយើងទាំងអស់គ្នា តែមិនមែនសម្រាប់តែខ្ញុំម្នាក់”

៥ ស្រមោចជាប្រភេទសត្វដែលឧស្សាហ៍ព្យាយាម និង​ផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្ពស់

ស្រមោចចូលចិត្តធ្វើអ្វីម្ដងបន្តិចៗ ហើយធ្វើវាតាមសម្រួល មិនបង្ខំ។វាតែងតែពាំនាំយកនូវស្បៀងជាច្រើនមកទុក ទាំងធ្ងន់និងស្រាល ពោលគឺពួកគេមិនចេះត្អូញត្អែជាមួយបញ្ហាទេ។ យ៉ាងណាមិញ ក្នុងក្រុមការងារត្រូវតែបន្តធ្វើការទោះជាយឺតក៏ដោយ អ្វីដែលសំខាន់គឺត្រូវផ្ដោតអារម្មណ៍ធ្វើវាឲ្យបានល្អឥតខ្ចោះ។

៦ ស្រមោចចេះប្រមូលផ្ដុំគ្នា

“ខ្ញុំនឹងបើកចិត្តយ៉ាងទូលាយដើម្បីទទួលបាននូវគំនិត និង ការច្នៃប្រឌិតថ្មីៗ ប្រសិនបើគំនិតបច្ចុប្បន្នមិនដំណើរការ។”

ខ្ញុំជឿជាក់ថា ប្រសិនបើអ្នកយកគំរូខាងលើដើម្បីអនុវត្តនៅក្នុងស្ថាប័ន ខ្ញុំជឿជាក់ថា អ្នកនឹងទទួលបានផលច្រើនពីការប្រតិបត្តិនេះ។ ដូចនេះដើម្បីប្រមូលផ្ដុំមនុស្សទាំងអស់គ្នានៅក្នុងស្ថាប័ន ឬក៏ក្រុមហ៊ុនណាមួយ យើងត្រូវចេះជឿជាក់ ចេះទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ត្រូវហ៊ានក្នុងការសុំនូវជំនួយ និងត្រូវចេះផ្ដល់ឳកាសដល់គ្នា ទើបការងារយើងទទួលបានជោគជ័យទាំងអស់គ្នា។អ្នកត្រូវចាំថា​ ៖ កូនភ្នំមិនត្រូវបានសាងសង់ដោយសត្វដំរីទេ តែវាជាការខិតខំប្រឹងប្រែងរួមរបស់ស្រមោចដែលត្រូវបានគេបដិសេធ។

អ្នកលក់ដែលពូកែម្នាក់ គឺមនុស្សដែលពូកែខាងនិយាយបញ្ចុះបញ្ចូល មានចិត្តសាស្រ្តដើម្បីនិយាយលួងលោមនិងទាក់ចិត្តអតិថិជនឲ្យជាវនូវទំនិញឬសេវាកម្មរបស់ខ្លួន។យុទ្ធសាស្រ្តលក់ដ៏មានប្រសិទ្ធភាពមួយត្រូវការភាពវាងវៃខាងអារម្មណ៏ មានថាមពលក្នុងការនិយាយ ហើយអ្នកត្រូវស្រលាញ់នូវអ្វីដែលអ្នកកំពុងលក់។ខាងក្រោមនេះគឺជាគន្លឹះ៥យ៉ាងដែលនិយាយអំពីវិធីដែលអាចអនុវត្តភាពវាងវៃខាងអារម្មណ៍ដើម្បីក្លាយជាអ្នកលក់ដែលប្រសើរជាងមុននៅឆ្នាំ២០២០។

១ រៀនសិក្សាស្វែងយល់ដោយខ្លួនឯងពីវិធីសាស្ត្រនៃការលក់ឲ្យដាច់

អ្នកត្រូវតែស្វែងយល់ពីតិចនិច ពីយុទ្ធសាស្ត្រ ឬរៀនពីអ្នកណាម្នាក់ដែលជំនាញខាងលក់ មកអនុវត្តមកលើខ្លួនឯងផ្ទាល់។អ្នកត្រូវសួរខ្លួនឯងនូវសំណួរមួយចំនួ​នដូចជា៖ ដើម្បីលក់នូវផលិតនេះបានច្រើន តើខ្ញុំគួរធ្វើដូចម្ដេច? គួរនិយាយយ៉ាងម៉េចខ្លះទៅកាន់អតិថិជន?ហើយ ត្រូវប្រើអាកប្បកិយាយ៉ាងម៉េចទៅកាន់ពួកគេ?ដូចនេះអ្វីដែលសំខាន់គឺអ្នកត្រូវតែចេះសង្កេត និង​តាមដាន ពីវិធីនៃការលក់របស់ក្រុមហ៊ុនផ្សេង ឬក៏អ្នកជុំវិញខ្លួនដែលពូកែខាងលក់ ហើយអ្នកត្រូវតែដឹងថាក្នុងនាមជាអ្នកលក់អ្នកគួរនិយាយស្ដីយ៉ាងម៉េច ប្រើអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េច ឬក៍ប្រតិកម្មតបទៅអតិថិជនភ្លាមៗយ៉ាងរបៀបម៉េច។

២ រក្សានូវកម្រិតថាមពលរប​ស់អ្នកឲ្យខ្ពស់

វាមានភាពងាយស្រួលនៅពេលដែលអ្នកចូលចិត្តអ្វីដែលអ្នកលក់។ នៅពេលដែលអ្នកកំពុងនិយាយជាមួយអតិថិជនតាមទូរស័ព្ទ អ្នកត្រូវតែបង្ហាញពីអាកប្បកិរិយារម្យទម សុភាពរាបសារ និងស្នាមញញឹមទៅកាន់ពួកគេតាមរយៈការនិយាយនៅលើបណ្ដាញខ្សែទូរស័ព្ទវាហាក់បីដូចជាអ្នកកំពុងនិយាយទល់មុខជាមួយគេអឹចឹងដែរ។ការដែលអ្នកលក់ធ្វើបែបនេះអាចនឹងទាក់ចិត្តអតិថិជនមួយចំនួនធំចង់ទិញនូវផលិតផលរបស់អ្នក ព្រោះដោយសារតែការប្រើពាក្យសម្ដីសមរម្យ ការប្រើអារម្មណ៍ទន់ភ្លន់ទៅពួកគេ។អតិថិជនស្ទើរតែ១០០% មិនចង់ឭនូវពាក្យគំរោះគំរើយ ទ្រគោះបោះបោកចេញពីមាត់អ្នកលក់ទេ ព្រោះពាក្យសម្ដីទាំងនេះនឹងធ្វើឲ្យខឹង និងមានអារម្មណ៍មិនល្អ ទោះបីជាផលិតផលរបស់អ្នកល្អយ៉ាងណាក៏ដោយ មានគុណភាពខ្ពស់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ពួកគេមិនទិញទំនិញរបស់អ្នកដែរ។

៣ យកចិត្តទុកដាក់និងប្រឈមជាមួយនឹងជំនាញស្ដាប់របស់អ្នក

ការលក់របស់អ្នកនឹងកើនឡើងជាលំដាប់ ហើយថែមទាំងមានអានុភាពនិងប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ នៅពេលដែលអ្នកមានជំនាញខាងស្ដាប់ ហើយស្ដាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នូវអ្វីដែលអតិថិជនបាននិយាយអំពីផលិតផលរបស់អ្នក ដូច្នេះសូមប្រកួតប្រជែងខ្លួនអ្នកឲ្យក្លាយជាអ្នកស្ដាប់ដែលសកម្មជាងមុនដោយប្រើទាំងសម្ដី តែមិនមែនជាសម្ដីដើម្បីបង្ហាញថាអ្នកបានចូលរួមនោះទេ។អ្នកត្រូវចងចាំថាសមាមាត្រស្តង់ដារសម្រាប់ការសន្ទនាទាក់ទងនឹងការលក់ដែលទទួលបានជោគជ័យគឺ៥០/៥០រវាងអ្នកលក់និងអតិថិជន ដូចនេះអ្នកត្រូវយកចិត្តទុកដាក់ស្ដាប់នូវគំនិត ការសរសើរ និងការត្អូញត្អែរបស់គេជាដើម។

៤ កុំលក់អ្វីដែលអ្នកមិនមាន

បើអ្នកមិនមានទំនិញឲ្យគេទេ អ្នកមិនត្រូវនិយាយថាមានដើម្បីបង្កើនអតិថិជនរបស់អ្នកឲ្យកាន់តែច្រើនឡើយ។ បើអ្នកមិនអាចដឹកជញ្ជូនទំនិញឬសេវាកម្មឲ្យគេទេ ចូរអ្នកកុំសន្យាខ្យល់ជាមួយអតិថិជន ព្រោះការធ្វើបែបនេះវានឹងធ្វើឲ្យក្រុមហ៊ុនរបស់អ្នកកាន់តែថយចុះ ព្រមទាំងប្រឈមមុខនូវការរិះគន់ចំៗយ៉ាងខ្លាំងទៀតផង។ អ្នកត្រូវធ្វើអ្វីដែលមានសច្ចៈភាព មានសីសធម៌ និងភាពស្មោះត្រង់ ដើម្បីបង្កើនទំនុកចិត្ត និងភាពជឿជាក់ពីអតិថិជន។ពេលណាដែលអ្នកមានភាពស្មោះត្រង់ នោះផលនៃសេចក្ដីស្មោះត្រង់នឹងហុចឲ្យអ្នកភ្លាមៗ។

អ្នកត្រូវធ្វើអ្វីដែលមានសច្ចៈភាព មានសីសធម៌ និងភាពស្មោះត្រង់ ដើម្បីបង្កើនទំនុកចិត្ត និងភាពជឿជាក់ពីអតិថិជន។

៥ ប្រើភាពស្ងៀមស្ងាត់ដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់អ្នក

តើភាពស្ងៀមស្ងាត់ផ្ដល់ផលប្រយោជន៍អ្វីខ្លះទៅកាន់អ្នក?

ភាពស្ងៀមស្ងាត់ជាជំនាញមួយដ៏លំបាកធ្វើបំផុត ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗមិនអាចមិននិយាយស្ដី មិនអាចមិនឆ្លើយតបទៅនឹងអ្វីដែលកើតឡើងនោះទេ។ ប៉ុន្តែភាពស្ងៀមស្ងាត់នៅត្រង់ចំណុចនេះ វានឹងជួយឲ្យអ្នកទទួលបាននូវផលប្រយោជន៍ច្រើនចំពោះខ្លួនឯងនិងក្រុមហ៊ុន។ឧទាហរណ៍ថា៖ បើសិនជាអតិថិជនអ្នក មានការខឹងសម្បារយ៉ាងខ្លាំងជាមួយនឹងទំនិញដែលបានទិញពីកន្លែងរបស់អ្នក ហើយគេក៏បានទៅស្ដីបន្ទោសអ្នកយ៉ាងចាស់ដៃ តើអ្នកគួរធ្វើយ៉ាងណា? អ្នកប្រតិកម្មតបទៅអតិថិជននោះភា្លមៗ?ឬមួយក៏សម្ងំស្ងៀមហើយប្រើទឹកមុខញញឺមទៅកាន់ពួកគេវិញ? នៅត្រង់ចំណុចនេះអ្នកគួរតែស្ងៀមស្ងាត់កុំទាន់តប ត ទៅវិញ អី អ្នកត្រូវរង់ចាំឲ្យអតិថិជនរបស់អ្នកនិយាយបកស្រាយឲ្យអស់សិន មិនមែនមានន័យថាអ្នកត្រូវឲ្យគេស្ដីបន្ទោសគ្រប់ពេលមានបញ្ហានោះទេ តែចង់មានន័យថា​អ្នកត្រូវធ្វើជាអ្នកស្ដាប់ដ៏ពូកែម្នាក់សិន បន្ទាប់មកចាំដោះស្រាយនូវវិធីមួយនេះ។នេះគឺជាវិធីខាងផ្លូវអារម្មណ៍មួយដែលអាចជួយកាត់បន្ថយនូវកំហឹង និងជួយដោះស្រាយវិធីបានយ៉ាងមានសន្តិភាព។

តើអ្នកដឹងទេថាហេតុអ្វីបានមាននាមជាមេដឹកនាំមួយដែលមានប្រសិទ្ធភាព តែបែរជាបរាជ័យទៅវិញ?

ជាមួយនឹងការទាមទារដែលចេះតែកើនឡើងនៅកន្លែងធ្វើការសម្រាប់ទាំងថ្នាក់កណ្ដាលនិងថ្នាក់ដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ សមត្ថភាពក្នុងការប្រតិបត្តិនិងការសម្រេចបានលទ្ធផលគឺជាកត្តាជំរុញដ៏សំខាន់ដើម្បីទទួលបាននូវភាពជោគជ័យ។ប៉ុន្តែទីបំផុតវាអាចក្លាយទៅជាការធ្លាក់ចុះរប​ស់អ្នកដឹកនាំ ដោយអចេតនាសម្រាប់ខ្លួនឯង ក៏ដូចជាក្រុមនិងអង្គភាពរបស់ពួកគេ។ ភាគច្រើនដើម្បីទទួលបានជោគជ័យ មេដឹកនាត្រូវត្រូវចំណាយពេលផ្ដោតទៅលើមនុស្សឲ្យកាន់តែច្រើន ដូចជាការកសាងទំនាក់ទំនង ការជម្រុញទឹកចិត្តកូនក្រុម ការអភិវឌ្ឍអ្នកដ៏ទៃ និងការបង្ហាញការយល់ចិត្ត ។មេដឹកនាំដែលមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់ ជារឿយៗបាត់បង់ការយកចិត្តទុកដាក់លើមនុស្សដោយសារជំនឿដែលកំណត់ថាសកម្មភាពផ្ដោតទៅលើមនុស្សកាន់តែច្រើននិងធ្វើឲ្យពួកគេយឺតនិងរារាំងសមត្ថភាពក្នុងការប្រតិបត្តិ។អ្នកដឹកនាំឆ្នើមអាចថ្លឹងថ្លែងការងារបានល្អ ពោលគឺពួកគេថ្លឹងថ្លែងការងារដោយការផ្ដោតអារម្មណ៍ខ្លួនឯងទៅនឹងការផ្ដោតអារម្មណ៍របសមនុស្ស។អ្នកដឹកនាំដែលផ្ដោតលើការងារខ្ពស់មានទំនោរទៅរកចក្ខុវិស័យក្នុងលទ្ធផលរបស់ពួកគេ។មេដឹកនាំដែលផ្ដោតទៅលើការងារច្រើនពេក គឺមានទំនោរទៅរកការងាយប្រតិកម្មច្រើនជាងមុន ធ្វើការប្រតិបត្តិការដោយផ្អែកលើភាពភ័យខ្លាច ហើយជារឿយៗបង្ហាញឥរិយាបទដែលធ្វើឲ្យអ្នកដទៃមិនពេញចិត្តចំពោះក្រុម។

ដូចនេះប្រសិនបើអ្នកយល់ថាអ្នកអាចផ្ដោតលើការងារច្រើនពេក នេះគឺជាយោបល់មួយដែលអាចជួយកំណត់អាទិភាពឲ្យអ្នកបាន៖

១ ទទួលយកនូវមតិត្រឡប់

សួរអ្នកពាក់ព័ន្ធសំខាន់ៗថាតើពួកគេគិតថាអ្នកថ្លឹងថ្លែងការផ្ដោតអារម្មណ៍របស់អ្នកនិងអ្នកដ៏ទៃយ៉ាងមិចដែរ។សួរពួកគេឲ្យថ្លឹងថ្លែងវា ក្នុងចំណោម១០០ពិន្ទុតើអ្នកវាយតម្លៃមកលើការងារនិងមនុស្សជុំវិញខ្លួនយ៉ាងម៉េចដែរ?ឬ អ្នកអាចសួរថា តើខ្ញុំអាចធ្វើអ្វីបានដើម្បីបង្ហាញការផ្ដោតអារម្មណ៍របស់មនុស្សឲ្យបានកាន់តែច្រើន?ទាំងនេះគឺជាការសួរដើម្បីឆ្លុះបញ្ចាំងពីខ្លួនឯងថា ខ្លួនជាមួយការងារនិងមនុស្ស មួយណាមានទំនោរខ្លាំងជាង។

២ កំណត់វិធីដែលមានគុណតម្លៃខ្ពស់ដើម្បីផ្ដោតទៅលើមនុស្ស

បញ្ចូលមតិយោបល់ដែលអ្នកទទួលបានដើម្បីកំណត់ពីទម្លាប់ទៀងទាត់មួយចំនួនដើម្បីអនុវត្តនៅក្នុងដំណើរការអាជីវកម្មដូចជា មានការសន្ទនាក្នុងអភិវឌ្ឍអាជីពតាមកាលកំណត់ជាមួយនឹងរបាយការណ៍ផ្ទាល់ និង លុបបំបាត់ការរំខានក្នុងពេលសន្ទនា ដូចនេះអ្នកអាចផ្ដោតអារម្មណ៍ទៅលើដៃគូរសន្ទនាបានយ៉ាងល្អ ព្រោះគ្មានការរំខានពីមជ្ឈដ្ឋានខាងក្រៅ​ ឬក៏ញ៉ាំកាហ្វេជាមួយមិត្តរួមការងារដើម្បីស្គាល់គ្នាឱ្យកាន់តែច្បាស់។។ការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងនេះគួរតែពិតប្រកដដោយពុំមានការបង្ខិតបង្ខំអ្វីឡើយ ទោះបីជាអ្នកមានអារម្មណ៍ថាឆ្គាំឆ្គងបន្តិចក៏ដោយ។ ការកសាងទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនឲ្យកាន់តែស៊ីជម្រៅអាចធ្វើឲ្យអ្នកដ៏ទៃមានអារម្មណ៍ល្អប្រសើរ ឬ ពួកគេអាចគិតថាពួកគេពិតជាមានតម្លៃគ្រប់គ្រាន់។

៣ ចូលរួមសង្កេតនិងឆ្លុះបញ្ចាំងពីខ្លួនឯង

អ្នកត្រូវចេះតាមដានសកម្មភាពខ្លួនឯង និងរៀនកត់សម្គាល់នូវអ្វីដែលខ្លួនមិនដែលធ្វើ តាមដានទាំងការគិត ការនិយាយ និងអារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់។ ម្យ៉ាងវិញទៀតអ្នកអាចចោទជាសំណួរឆ្លុះបញ្ចាំងមកកាន់ខ្លួនឯងដើម្បីជួយឲ្យមានការយល់ដឹងអំពីអ្វីដែលជំរុញឥរិយាបទរបស់អ្នក ដូចជា តើខ្ញុំកំពុងតែជៀសវាងពីអ្វី? ឬ តើអ្វីជាការភ័យខ្លាចរបស់ខ្ញុំ?

៤ កុំលង់នឹងជំនឿដែលមានដែនកំណត់របស់អ្នក

មនុស្សភាគច្រើនមិនដែលទទួលស្គាល់ថាគំនិត ឬជំនឿរបស់ពួកគេខុសឡើយ។ ពួកគេចូលចិត្តធ្វើអ្វីដែលខ្លួនរបស់គេគិតថាត្រូវ គិតថាល្អ និង គិតថាសមហេតុផល ដោយមិនព្រមស្ដាប់នូវមតិអ្នកដទៃ។ ការដែលជឿតែជំនឿរបស់ខ្លួនតែមួយមុខ ដោយមិនចេះថ្លឹងថ្លែង ឬក៏ប្រៀបធៀប ពីជំនឿ និង ការគិតរបស់អ្នកដ៏ទៃ វានិងមិនល្អសម្រាប់អ្នកនោះទេ។ អ្នកគួរតែពិភាក្សាជាមួយនឹងអ្នកផ្សេង ដើម្បីប្រមូលព័ត៌មានយកមកគាំទ្រនឹងការបោះបង់ចោលនូវជំនឿដែលមានមិនត្រឹមត្រូវដែលជះឥទ្ធិពល​លើឥរិយាបថរបស់អ្នក។ វាអាចជាការជជែកលេងជាមួយអ្នកដែលអ្នកគិតថាខ្លាំងខាងថ្លឹងថ្លែងបានល្អ រវាងការផ្តោតលើកិច្ចការងារ និងផ្តោតលើមនុស្ស ដើម្បីធ្វើការស្វែងយល់ថាពួកគេធ្វើវាបានដោយរបៀបណាដើម្បីទទួលបានជោគជ័យ។

៥ អនុវត្តចំពោះការគ្រប់គ្រប់ខ្លួនឯង

បង្កើនការយល់ដឹងពីខ្លួនឯងឲ្យកាន់តែប្រសើរក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន ហើយក៏ត្រូវរៀនគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងឲ្យបានល្អផងដែរ។ តើយើងត្រូវគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងយ៉ាងម៉េចទៅ? គឺត្រូវគ្រប់គ្រងតាមរយៈ ការជ្រើសរើស ឬក៏ កត់សម្គាល់នូវសកម្មភាពណាមួយដែលអ្នកត្រូវកែប្រែ​ ឬ តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងជាដើម។